Με αυτήν την προκήρυξη, αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την απελευθέρωση 407 ινδικών χοιριδίων από τη φάρμα εκτροφής “Bettinardi”, που βρίσκεται στην οδό Cascinini, στην πόλη Alzate di Momo, της επαρχίας Novara, η οποία έλαβε χώρα στις 5 Σεπτέμβρη του 2013.
Εδώ και παραπάνω από δέκα χρόνια, αυτή η φάρμα εκτροφής ινδικών χοιριδίων και κουνελιών, που ανήκει στον Giuseppe Bettinardi, προμηθεύει τη βιομηχανία ζωοτομίας σε καθεστώς πλήρους ανωνυμίας.
Δε μας εκπλήσει το γεγονός πως μετά την απελευθέρωση, τα ΜΜΕ προσπάθησαν να διαστρεβλώσουν την αλήθεια σχετικά με αυτές τις εγκαταστάσεις, ονομάζοντάς τες “φάρμα εκτροφής κατοικιδίων”. Δυστυχώς για τον Bettinardi, έχουμε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για να αποκαλύψουμε επιτέλους τη σχέση του με τα πειράματα στα ζώα.
Ο Bettinardi εκτρέφει κουνέλια (κυρίως λευκά Νέας Ζηλανδίας) και ινδικά χοιρίδια “Dunkin Hurtley”, μια ράτσα που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για ερευνητικούς σκοπούς.
Καταφέραμε να συγκεντρώσουμε πληροφορίες για αμέτρητα “βασικής έρευνας” πειράματα, σε διαφορετικά ιταλικά πανεπιστήμια και ξέρουμε σίγουρα πως αυτή η φάρμα προμηθεύει τα πανεπιστήμια του Μιλάνου και της Πάβιας.
Γνωρίζουμε για πειράματα, που ινδικά χοιρίδια, που έχουν εκτραφεί από τον Bertinardi, σκοτώθηκαν απλά για να αφαιρεθούν κομμάτια μυών από τα στομάχια τους, με σκοπό να διεγερθούν μέσω ηλεκτρισμού, ώστε να εξακριβωθεί αν το φάρμακο “Levosulpiride” έχει ή όχι προκινητικά αποτελέσματα (δηλαδή, αν ένα φάρμακο μπορεί να ενεργοποιήσει την κινητική εντερική λειτουργία).
Κατά τη διάρκεια δύο άλλων πειραμάτων, ανοίχτηκε ο θώρακας σαράντα κουνελιών, που προήλθαν από αυτή τη φάρμα, τοποθετήθηκε μέσα μια κάνουλα, ενώ τα ζώα ήταν ζωντανά και είχαν τις αισθήσεις τους και ένα ειδικό διάλυμα εγχύθηκε στους πνέυμονές τους. Στο τέλος, τα ζώα σκοτώθηκαν, ώστε να παρθούν υγρά δείγματα από τους πνέυμονές τους, κατά τη διάρκεια μιας έρευνας για τη λειτουργία αυτού του οργάνου.
Κατά τη διάρκεια δύο άλλων πειραμάτων, αυτή τη φορά πριν από λίγους μήνες, 38 και 22 κουνέλια, που είχαν εκτραφεί σε αυτήν τη φάρμα, σκοτώθηκαν μέσω αφαίμαξης (πράγμα που σημαίνει πως τους έκοψαν το λαιμό και τα άφησαν να πεθάνουν από αιμορραγία), ώστε να μπορέσουν οι ζωοτόμοι να αφαιρέσουν το θώρακα και τους πνεύμονές τους, κατά τη διάρκεια ενός πειράματος πάνω στη λίπανση του αναπνευστικού συστήματος.
Αυτά είναι απλά μερικά παραδείγματα πειραμάτων, που αυτή η φάρμα κατέστησε εφικτά με το να προμηθεύει τόσα χρόνια τα εργαστήρια.
Αν και το μεγαλύτερο κομμάτι του κινήματος -και γενικά οι περισσότεροι- επικεντρώνονται κυρίως σε άλλα ζώα, που χρησιμοποιούνται στην έρευνα (όπως σκυλιά ή μαϊμούδες), τα μικρότερα είδη είναι ακόμα τα πιο συνηθισμένα στη ζωοτομία. Μόνο στην Ιταλία, 13870 ινδικά χοιρίδια χρησιμοποιούνται κατά μέσο όρο στα εργαστήρια κάθε χρόνο, ενώ ο μέσος όρος για τους σκύλους είναι 950. Η αντίδραση είναι συνήθως σφοδρότερη, όταν μιλάμε για σκύλους, μάλλον επειδή οι άνθρωποι συνδέονται πιο εύκολα με αυτά τα ζώα και τα αισθάνονται πιο οικεία. Άλλα, τα άτομα, που βασανίζονται και πεθαίνουν μέσα στα ερευνητικά εργαστήρια, είναι πολύ περισσότερα και ο αγώνας μας στοχεύει στην απελευθέρωση όλων.
Η ζωοτομία, στα πλαίσια ενός καπιταλιστικού και παγκοσμιοποιημένου συστήματος, όπως το δικό μας, αντιπροσωπεύει έναν από τους πιο επικερδείς τομείς της εκμετάλλευσης των ζώων, για λογαριασμό μιας εκ των ισχυρότερων βιομηχανιών του κόσμου, της χημικής και φαρμακευτικής βιομηχανίας. Η τυφλή πίστη στην επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο, που πρωθείται από ερευνητές και τις πολυεθνικές, είναι η απόλυτη έκφραση της καπιταλιστικής και ανθρωποκεντρικής νοοτροπίας.
Το ιδεολόγημα, που μας παρουσιάζεται ως η ασταμάτητη πορεία της ανθρωπότητας προς μια υποτιθέμενη καλυτέρευση των συνθηκών ζωής μας, χρησιμοποιείται ως δικαιολόγηση της κυριαρχίας πάνω στη φύση, του βασανισμού και της θανάτωσης αμέτρητων μη-ανθρώπινων ζώων, αλλά, επίσης, και της χρήσης ανθρώπινων όντων ως πειραματόζωα σε φτωζότερες χώρες, μέσα στις φυλακές και τα ψυχιατρεία.
Η φάρμα Bettinardi αποτελείται από δύο κύριες αίθουσες, που συνδέονται μεταξύ τους και σχηματίζουν ένα κτίριο, που χωρίζεται σε διαφορετικά κομμάτια, κάποια για τα κουνέλια και ένα για τα ινδικά χοιρίδια. Όλα τα κουνέλια, που βρίσκονται φυλακισμένα σε αυτήν τη φάρμα, κρατούνται σε στενά, άδεια κελιά, όπου δε μπορούν να σταθούν, να γυρίσουν ή να κάνουν οποιαδήποτε κίνηση.
Τα περισσότερα ινδικά χοιρίδια κρατούνται σε ξύλινα κουτιά, σε μεγάλες ομάδες, ενώ μικρότεροι αριθμοί ζώων κρατούνται σε πλαστικά κελιά, σε ομάδες των τριών ή των πέντε.
Σε κανέναν από τους χώρους δε μπορούν να βρουν τα ζώα κάποιο καταφύγιο, ακόμα και αν για αυτά είναι μεγάλης σημασίας κάτι τέτοιο και εξαναγκάζονται να εκτίθενται συνεχώς σε μια τεράστια πηγή άγχους.
Κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης, βρήκαμε ενδείξεις πως έιχαν πραγματοποιηθεί χειρουργικές επεμβάσεις στα ζώα, όσο ήταν ήδη στη φάρμα. Πολλά ινδικά χοιρίδια έχουν ουλές ή πληγές σε αρκετά μέρη του σώματος. Αυτά τα ζώα κρατούνταν σε ξεχωριστό χώρο του δωματίου μαζί με άλλα, που είχαν ξυρισμένες περιοχές της πλάτης και σήμανση στη γούνα τους.
Επιλέξαμε να περιγράψουμε αυτές τις συνθήκες για να αποκαλύψουμε τον τρόμο αυτής, όπως και κάθε άλλης, φάρμας εκτροφής, αλλά δε μας αφορά το μέγεθος των κλουβιών, καθώς στοχεύουμε στην καταστροφή τους.
Το σπίτι του ιδιοκτήτη είναι μια μεγάλη αγροικία, που βρίσκεται μόλις λίγα μέτρα μακριά από τα υπόστεγα. Γύρω υπάρχουν και άλλα σπίτια και χωράφια, μέσω των οποίων προσεγγίσαμε τη φάρμα. Τα χόρτα αγγίζουν τα πόδια μας, καθώς ο ένας πίσω από τον άλλον βαδίζουμε σε άγραφα μονοπάτια. Καμιά έξοδος διαφυγής δεν έχει σχεδιαστεί για τα ζώα, αλλά απόψε θα ανοίξουμε ένα καινούριο κενό: τα παράθυρα θα γίνουν πόρτες, τα χωράφια δρόμοι προς την ελευθερία. Θα δώσουμε φρέσκο αέρα στα όνειρά μας και στα ζώα, που ακόμα δεν ξέρουν τι είναι αυτό.
Πόσα θα είναι; Θα μπορέσουμε να πάρουμε πολλά; Θα φοβηθούν;
Φοβόμαστε, δεν είμαστε ψυχρόαιμοι ήρωες με ατρόμητη καρδιά. Αμφιβολίες και λάθη είναι παρόντα, αλλά η οργή είναι πολύ μεγάλη και το μίσος πολύ δυνατό. Τίποτα δε μπορεί να πάρει μακριά τη θέληση για δράση, ώστε να γίνουν οι εχθροί αυτοί που θα φοβούνται.
Καθώς πλησιάζουμε τη φάρμα, βλέπουμε ένα αστέρι να πέφτει και κάνουμε για τώρα μια μόνο ευχή: να γυρίσουμε ασφαλείς και με πολλά μουσούδια γύρω μας.
Ο τσιλιαδόρος παίρνει τη θέση του, για να τσεκάρει τις κινήσεις μέσα στο σπίτι και κατά τη διάρκεια της δράσης, προσπαθούμε να ελαχιστοποιήσουμε το θόρυβο, ενώ μέσα στο σπίτι κάποιος αναβοσβήνει φώτα, χαζεύει μια οθόνη, ανυποψίαστος για το τι συμβαίνει λίγα μέτρα μακριά του.
Ο ήχος των κινήσεών μας και τα σφυρίγματα των ινδικών χοιριδίων καλύπτονταν από το σύστημα εξαερισμού και, που και που, από τα γαβγίσματα του σκύλου του ιδιοκτήτη ή των γειτόνων και τον ήχο ενός τραίνου, που περνούσε.
Αφαιρέσαμε τη σίτα από ένα παράθυρο του πίσω μέρους του παραπήγματος, στην αντίθετη πλευρά του σπιτιού, το οποίο εντοπίσαμε κατά την προπαρασκευή της ενέργειας. Το παράθυρο είναι ψηλότερο από δύο μέτρα, οπότε τοποθετήσαμε δύο σκαλιά, ένα έξω και ένα μέσα στο δωμάτιο, όπου κρατούνται φυλακισμένα εκατοντάδες ινδικά χοιρίδια.
Μόλις μπήκαμε, εγκλιματιστήκαμε στο χώρο και αρχίσαμε αμέσως να γεμίζουμε τα κιβώτια, που θα χρησιμοποιούσαμε για τη μεταφορά των ζώων.
Τη νύχτα πριν από τη δράση, η ομάδα μας συζήτησε για πολλή ώρα την πιθανότητα να απελευθερώσουμε και μερικά κουνέλια, αλλά, για πρακτικούς λόγους, έπρεπε να πάρουμε μια πολύ δύσκολη απόφαση. Στην πραγματικότητα, λόγω των στενών διαστάσεων του παραθύρου, μέσω του οποίου πήραμε τα ζώα, αλλά και των ειδικών συνθηκών, κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα η δράση, επιλέξαμε να απομακρύνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα και αυτό σήμαινε, για προφανείς λόγους χρόνου, χώρου και βάρους, ότι έπρεπε να επικεντρωθούμε στα ινδικά χοιρίδια, καταφέρνοντας να αδειάσουμε σχεδόν όλο το υπόστεγο.
Λυπούμαστε πραγματικά που δεν μπορούσαμε να τα απελευθερώσουμε όλα. Αυτά, που ήρθαν μαζί μας, βρίσκονται τώρα σε ασφαλή σπίτια με όλες τις απαραίτητες φροντίδες, έχοντας όλο το χρόνο να ξεχάσουν τη φάρμα και δεν πρόκειται να γνωρίσουν τα παγωμένα χέρια του ζωοτόμου.
Πριν φύγουμε, αφήσαμε ένα μύνημα για τον Bettinardi, γραμμένο στους εσωτερικούς τοίχους του σχεδόν άδειου υποστέγου: «Ο εφιάλτης τους τελείωσε, ο δικός σου τώρα αρχίζει», υπογεγραμμένο ως ALF και με ένα αλφάδι.
Και τώρα, ας τρέξουμε μακριά από εδώ πριν την αυγή! Τρέχουμε, αλλά αργά γιατί 407 ινδικά χοιρίδια είναι αρκετά βαριά!
Μόλις είμαστε ασφαλείς, κοιταζόμαστε στα μάτια, γύρω μας πάνω από 1000 μάτια και καμιά αμφιβολία: το ALF νίκησε ξανά.
Αυτή η απελευθέρωση, όπως και κάθε άμεση δράση, δημιουργεί ρωγμές ελευθερίας, που το σύστημα δε μπορεί να κλείσει, πηγαίνοντας κατευθείαν στο στόχο. Η άμεση δράση είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο, αλλά όχι μόνο αυτό, τη θεωρούμε πολιτική δράση, καθώς εμπεριέχει την κριτική μας στην εκμετάλλευση και τη θέλησή μας να αντισταθούμε.
Τα σαμποτάζ, οι επιθέσεις και οι απελευθερώσεις είναι εκτός της θλιβερής δυναμικής του «λεγκαλιστικού ακτιβισμού», μας δείχνουν τις ανατρεπτικές δυνατότητες των ονείρων μας και το τι μπορούμε να κάνουμε, αν παίξουμε το κεφάλι μας.
Δύναμη και αλληλεγγύη σε εκείνους, που στον αγώνα τους για την απελευθέρωση των ζώων και της γης, χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν την κρατική καταστολή και αντιστέκονται ακόμα.
Αυτή η απελευθέρωση είναι αφιερωμένη σε εσάς και σε εκείνους, που με τη συνέργεια του μαύρου φεγγαριού, συνωμοτούν, κινούνται στη σιωπή, για να καταστρέψουν οργισμένοι την ηρεμία των εκμεταλλευτών και ανοίγουν με αγάπη τα κλουβιά.
Μέτωπο Απελευθέρωσης των Ζώων
ΥΓ1: Με την αύξηση των ανθρώπων, που ενδιαφέρονται για τo «θέμα των ζώων» στην Ιταλία, έχουμε δει την ανάπτυξη κάποιων ανησυχητικών φαινομένων, για τα οποία θεωρούμε πως πρέπει να συζητήσουμε εδώ.
Πρώτα από όλα, θέλουμε να δηλώσουμε την απέχθειά μας για την προσπάθεια δεξιών ομάδων και ατόμων να καταχραστούν «το σκοπό της απελευθέρωσης των ζώων», προσπαθώντας να γίνουν εκπρόσωποί του, στην Ιταλία και το εξωτερικό.
Οι φασίστες πάντα προσπαθούσαν να κλέψουν και να χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους αρκετούς κοινωνικούς και απελευθερωτικούς αγώνες, διαστρεβλώνοντάς τους και αδειάζοντάς τους από το περιεχόμενό τους, προσπαθώντας να προσελκύσουν ακολούθους και να βρουν χώρους σε περιβάλλοντα, που είναι ιστορικά ενάντια στις ιδέες τους, οι οποίες βασίζονται στην εξουσία και το μίσος για το «διαφορετικό».
Είναι καθήκον οποιουδήποτε νοιάζεται πραγματικά για τον αγώνα για την απελευθέρωση των ζώων να αντισταθεί με λέξεις και κυρίως, με πράξεις και αποφασιστικότητα ενάντια σε κάθε είδους φασισμό.
Δε νιώθουμε τίποτα άλλο παρά μίσος και αηδία για «φιλόζωους» παπάδες, ναζίδες, που ντύνονται αναρχικοί και εκείνους, που χρησιμοποιούν το όνομα του ALF, διαστρεβλώνοντας την αλήθεια για την ιστορία του και τις αντιφασιστικές του ρίζες.
ΥΓ2:Ένα ακόμα θέμα είναι ο αυξανόμενος αριθμός ιστοσελίδων και προφίλ σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που μπερδεύουν το περιεχόμενο του αγώνα απελευθέρωσης των ζώων και τη θεωρία, που βρίσκεται στη βάση της άμεσης δράσης, μέσω μιας γελοίας αναπαράστασης του ALF ως ένα «μασκοφόρο ηρωικό κομμάντο».
Την προσοχή μας τράβηξαν κυρίως δύο τέτοιες πλατφόρμες: η ιστοσελίδα fronteliberazioneanimale.weebly.com και το προφίλ τους στο facebook “ALF – Fronte Liberazione Animale Italia”. Αυτοί οι άνθρωποι έφτασαν μέχρι το σημείο να ζητάνε λεφτά για υποθετικές καμπάνιες υποστήριξης φυλακισμένων, αλλά ούτε ένα cent δεν έφτασε ποτέ στις φυλακές.
Το «γραφείο τύπου» τους είναι μια απάτη και έπιασαν πάτο, όταν διέσπειραν ψεύτικες πληροφορίες για υποτιθέμενο κρατούμενο, με μόνο στόχο να συγκεντρώσουν περισσότερες δωρεές.
Για εμάς, δεν είστε τίποτα περισσότερο από εχθροί: δεν έχετε καμιά διαφορά με τους ρουφιάνους και εκείνους που κακοποιούν τα ζώα και αξίζετε την ίδια αντιμετώπιση. Μη δημοσιεύσετε ή μοιράσετε αυτήν την προκήρυξη· δεν είστε κομμάτι αυτού του αγώνα.
Πηγή: Bite Back
