Χιλή: Εμπρησμός ATM (Σαντιάγο)

Καθώς οι δικαστές και οι εισαγγελείς ετοιμάζονται να αποφασίσουν για τις ζωές των συντρόφων μας μέσα από το σκοτεινό και απαίσιο λαβύρινθο της παραδειγματικής τιμωρίας εναντίον εκείνων, που κάνουν πόλεμο ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, θεωρούμε πως είναι απαραίτητο να εκφράσουμε τη στιβαρή μας αλληλεγγύη στους συντρόφους μας, έτσι ώστε οι μισθοφόροι και οι βασανιστές της ελευθερίας να νιώσουν το βάρος της ακατάβλητης επαναστατικής δράσης και της ιστορίας και της συνοχής των συντρόφων, που κατηγορούνται για το χτύπημα μιας τράπεζας και την εκτέλεση του Luis Moyano το 2007.

Εδώ και 6 χρόνια, η εξουσία και ο τύπος παρενοχλούν και προσβάλλουν τους συντρόφους και τις οικογένειές τους με πομπώδεις τακτικές, οι οποίες πολλές φορές ξεπερνούν τη νομιμότητα, που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται. Σύμφωνα με τα διαφορετικά περιεχόμενα της εισαγγελίας και της πολιτικής αγωγής, η εξουσία παρουσιάζει το θάνατο ενός μπάτσου ως μια βολική δικαιολογία για να συλληφθεί κάποιος, που αφιερώνει τη ζωή του στην απειλή της αδράνειας της παρούσας πολιτειακής και δημοκρατικής τάξης.

Εκτελούμενη εντός της διεθνούς εβδομάδας αγκιτάτσιας από τις 14 ως τις 25 Μαρτίου, η επίθεσή μας έχει τη σημασία μιας πρόσκλησης συνέργιας προς εκείνους, οι οποίοι πάνε πέρα από τη θεωρία και κραδαίνουν την αδάμαστη εξεγερτική δράση, ώστε να ενισχύσουμε τις πεποιθήσεις μας αντιμέτωποι με τα τρομερά τείχη των φυλακών υψίστης ασφαλείας, όπου προσπαθούν να εξοντώσουν τους συντρόφους μας.

Πρόθεσή μας είναι, επίσης, να θυμίσουμε τα ονόματα και τις ιδέες όλων των άλλων συντρόφων μας του κοινωνικού πολέμου, που βρίσκονται φυλακισμένοι στο έδαφος που ελέγχεται από το χιλιανό κράτος και να βγάλουμε αυτές τις ιδέες στο δρόμο. Καθώς έχουμε μια επαναστατική ευθύνη αντιμέτωποι με την ιστορία, η αλληλεγγύη μας καταστρέφει σύνορα, γλώσσες, εμπόδια· και προχωράμε αποφασισμένοι με υψωμένες ψηλά τις γροθιές μας, όταν πρόκειται να υπερασπιστούμε συντρόφους που βρίσκονται αιχμαλωτισμένοι από άλλα κράτη, καθώς γνωρίζουμε πως οι συμμαχίες των ισχυρών δεν έχουν ούτε αυτές σύνορα.

Την ίδια στιγμή, αυτή η υπόθεση και αυτή η σκευωρία δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη από εκείνους, που αγωνίζονται ενάντια στην εξουσία, καθώς μπορεί να αποτελέσει πολύτιμη πηγή εμπειρίας και ανάλυσης. Πιστεύουμε πως άλλοι αγώνες πρέπει να μένουν στη μνήμη, καθώς αποτελούν όπλο. Έτσι, θυμόμαστε τους Johny Cariqueo και Nora Vergara, που έπεσαν Μάρτη.

Τρεις μήνες μετά τον θάνατο του Sebastian Oversluij, μετά από απαλλοτρίωση τράπεζας· μερικούς μήνες μετά την πέμπτη επέτειο από τον θάνατο του Mauricio Morales, υπερασπιζόμαστε τις ζωές αγώνα αυτών των συντρόφων και τη δυναμική τους.

Πηγή: Act for Freedom!

Χιλή: Πυρπόληση οχήματος μπάτσων κοντά στο 21ο αστυνομικό τμήμα (Σαντιάγο)

“Το να πετάξεις μια πέτρα είναι έγκλημα. Το να πετάξεις χίλιες πέτρες είναι πολιτική πράξη. Το να πυρπολήσεις ένα αυτοκίνητο είναι έγκλημα. Το να πυρπολήσεις 1000 αυτοκίνητα είναι πολιτική πράξη. Διαμαρτυρία σημαίνει να λες: Διαφωνώ με εκείνο και εκείνο. Αντίσταση σημαίνει να λες: θα δώσω ένα τέλος σε εκείνο και εκείνο.”

Ulrike Meinhof

Χτες βράδυ, η φωτιά αγκάλιασε τα χέρια, που σηκώθηκαν για την καταστροφή αυτής της ελεεινής κοινωνίας, ακόμα μια φορά. Αυτήν τη φορά, αποφασίσαμε να κάνουμε προπαγάνδα. Η πυρπόληση ενός αυτοκινήτου είναι προπαγάνδα, λέει πως είμαστε εδώ, υποφέροντας αλλά όχι χάνοντας. Ενώ, για εμάς, η πυρπόληση είναι προπαγάνδα, είναι επίσης μια άμεση δράση εκεί που τους πονάει περισσότερο, στην ιδιωτική περιουσία. Σε αυτήν τη γαμημένη χώρα, η ιδιωτική περιουσία είναι πολυτιμότερη από την ανθρώπινη ζωή. Γνωρίζουμε πως ο νόμος που καταδικάζει την Tamara Sol Farias βασίζεται κυρίως στην κλοπή, την κλοπή ενός όπλου.

Παρόλο που ξέραμε πως ο παράγοντας “καλός πολίτης” μπορούσε να κάνει την εμφάνισή του αυτήν τη φορά σαν τον Ρομπέν των δασών και να εκνευρίσει τις εμπρηστικές μας επιθυμίες και την επίθεση, πήραμε το ρίσκο χωρίς να δίνουμε δεκάρα για αυτούς και δείχνοντάς τους πόσο ευάλωτοι είναι στη δυνατή θέληση και μερικά λίτρα βενζίνης.

Χωρίς να έχουμε πολλές γνώσεις στο νομικό πεδίο, η κλοπή μπορεί να είναι πιο σοβαρό έγκλημα από το να σκοτώσεις κάποιον!

Ας είναι αυτή η ενέργεια μια ανάσα φρέσκου αέρα για τους συντρόφους, που έχουν απηχθεί και βρίσκονται στη φυλακή και ένα κάλεσμα για εκείνους, που βρίσκονται στους δρόμους. Καλύτερα μια μικρή δράση, παρά εκατό προκηρύξεις στερημένες δράσης. Λόγια και δράσεις! Εκεί είμαστε και θα είμαστε πάντα και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τους συντρόφους, που έπεσαν στον αγώνα. Με την τελευταία έκρηξη Οργής σε όλα τα αστυνομικά τμήματα, ο Punky Mauri, η Claudia Lopez, ο Matias Catrileo και ο Jony Cariqueo είναι πάντα δίπλα μας.  Για τους Alpaca, Hermes, Hans, τους κρατούμενους που κατηγορούνται πως φύτεψαν τον μπάτσο Moyano, τους κρατούμενους του αγώνα στους δρόμους, το Jose Miguel Sanchez, που πρόκειται σύντομα να αποφυλακιστεί και τη συντρόφισσα Sol, όλα γίνονται για να χαιρετίσουν το κουράγιο και την αξιοπρέπειά σας.

Για τη διάδοση ενός μαύρου καλοκαιριού και ενός ακόμη πιο μαύρου χρόνου.

Ζήτω η αναρχία!

Σύντροφοι για τη διάδοση της φωτιάς

Πηγή: Act for Freedom Now!

Χιλή: Κάλεσμα για διεθνή εβδομάδα κινητοποίησης (14-25 Μαρτίου 2014) σε αλληλεγγύη με τους αναρχικούς συντρόφους Freddy, Marcelo και Juan

Πριν την κρίση της Ιεράς Εξέτασης της δημοκρατίας… σε μόνιμο αγώνα ενάντια στην εξουσία.

Διεθνής εβδομάδα αλληλεγγύης από τις 14 μέχρι τις 25 Μαρτίου 2014, πριν την ετυμηγορία για τους συντρόφους Freddy, Marcelo και Juan σχετικά με την υπόθεση “Security”.

“Καμιά αλυσίδα δεν θα είναι για πάντα· μέχρι να μην υπάρχουν πια φυλακές υψίστης ασφαλείας”. – Claudia Lopez

Μια επίθεση, ένας νεκρός μπάτσος και μια εκστρατεία εξόντωσης

“Κάποιες φορές, κοστίζει αρκετά το να υπερασπίζεσαι τους πλούσιους.”

Alexander M. Jacob

Στις 18 Οκτωβρίου 2007, η Banco Security, μια τράπεζα που βρίσκεται στην καρδιά του Σαντιάγο, δέχεται επίθεση. Οι καραμπινιέροι θέτουν την περιοχή της τράπεζας υπό πολιορκία, με σκοπό να σταματήσουν τους ληστές. Σε αυτά τα πλαίσια, μια μηχανή σταματάει, πυροδοτώντας μια ανταλλαγή πυροβολισμών και το θάνατο του Luis Moyano, ενός καραμπινιέρου, ενώ ακόμα ένας μπάτσος τραυματίζεται.

Το ανθρωποκυνηγητό στο κέντρο του Σαντιάγο μετατρέπεται σε εκδίκηση. Η υπηρεσία πληροφοριών του Τμήματος των Καραμπινιέρων εξετάζει αστραπιαία το σχέδιο της επίθεσης, τα χαρακτηριστικά των δραστών, τα όπλα που χρησιμοποίησαν και τον τρόπο που διέφυγαν, συνάγωντας το συμπέρασμα πως οι δράστες είναι πρώην μέλη μιας ανατρεπτικής ομάδας.

Τα νέα μεταδίδονται αστραπιαία, χάρις σε μια ισχυρή καμπάνια των ΜΜΕ, που περιλαμβάνει δηλώσεις από τη χήρα και τα παιδιά του Moyano. Η μνήμη του νεκρού μπάτσου τιμάται επίσημα και οι απειλές εναντίον των δραστών της επίθεσης διαδίδονται χωρίς μασημένα λόγια.

Μέσα σε έναν μήνα, ένας από τους υποτιθέμενους δράστες συλλαμβάνεται. Τρεις μέρες αργότερα, δημοσιεύονται τα ονόματα και οι φωτογραφίες των υποτιθέμενων μελών της ομάδας. Αυτά τα στοιχεία, έχοντας αποκτήσει μια ισχύ από μόνα τους, παρουσιάζονται στην κοινωνία ως έγκυρα.

Τα πρόσωπα των Freddy Fuentevilla, John Aliste, Marcelo Villarroel και Carlos Gutierrez Quiduleo προβάλλονται και αναλύονται από τον τύπο, ο οποίος μεταδίδει ειδικούς στη βιομετρία και υψηλού επιπέδου εγκληματολογικές αναλύσεις.

Η αστυνομία δημοσιοποιεί έναν τηλεφωνικό αριθμό για όποιον έχει πληροφορίες για ύποπτες κινήσεις ή την παρουσία των, ήδη καταδικασμένων, ατόμων. Ο τύπος διαδίδει το μήνυμα, το οποίο είναι ξεκάθαρο: τους θέλουμε νεκρούς.

Τα σπίτια των συντρόφων και των συγγενών τους δέχονται επιδρομές. Αλλά, δεν υπάρχει κάνένα ίχνος τους και παρόλο που η αστυνομία εντατικοποιεί την έρευνα, δεν καταφέρνει να συλλάβει κανέναν. Η απειλή της εξουσίας είναι σταθερή: οι σύντροφοι δεν θα μείνουν ζωντανοί, αν βρεθούν.

Ένταλμα σύλληψης: για ποιον;

“Έχουμε διαλέξει την βαρύτητα των επιλογών μας και δεν έχουμε σκοπό να ελαφρύνουμε τις αποφάσεις μας.”

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς

Η λίστα των ονομάτων και των φωτογραφιών των δραστών της επίθεσης στις τράπεζες, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα από τα φερέφωνα της εξουσίας, είχε σκοπό να ενδυναμώσει την εικόνα των “πρώην ανατρεπτικών παραβατικών”. Δεν γίνεται καθόλου λόγος για τον αγώνα τους, σε μια προσπάθεια να απομονωθούν πολιτικά οι σύντροφοι, καθιστώντας τους απόβλητους για όλους τους “χώρους” αγώνα.

Όμως, όχι μόνο έχουν οι σύντροφοι παρελθόν στον αγώνα, αλλά έχουν και παρόν και σίγουρα μέλλον. Οι 4, που κατηγορούνται για την επίθεση στην τράπεζα, είναι ενεργοί εξεγερμένοι και συνέχισαν να αγωνίζονται κατά το πέρασμα στη δημοκρατία, άσχετα από την αλλαγή από τις στολές σε ωραία ρούχα, που έκανε η εξουσία, που διαχειρίζεται Κράτος/Φυλακή/Κεφάλαιο.

Ο καθένας ανάλογα με την ατομικότητά του, οι σύντροφοι συνεισφέρουν σε διαφορετικούς αγώνες. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίον περιέγραψαν τους εαυτούς τους:

– Freddy Fuentevilla: πρώην μέλος του MIR, ενεργός αυτόνομος και αντικαπιταλιστής.

– Carlos Gutierrez Quiduleo: lautarino και πρώην ενεργός μαχητής Weichafe (κοινότητα Μαπούτσε πολεμιστών).

– Juan Aliste: πρώην lautarino, ενεργός, ανατρεπτικός αντικαπιταλιστής.

– Marcelo Villarroel: πρώην lautarino, ανατρεπτικός, αυτόνομος και ελευθεριακός.

Παρόντες σε χιλιάδες αγώνες, οι σύντροφοι βγαίνουν στην παρανομία, μπροστά στις θανατικές απειλές της εξουσίας και το κυνήγι, που έχουν εξαπολύσει οι δυνάμεις της ασφάλειας, με σκοπό τη σωματική εξόντωση των συντρόφων και τη νομιμοποίηση της εκαθάρισης των επαναστατών.

Οι Freddy και Marcelo συλλαμβάνονται στις 15 Μαρτίου του 2008, στην Αργεντινή, με την κατηγορία κατοχής όπλων. Υποβαλλόμενοι σε ένα παρανοϊκό καθεστώς τιμωρίας και απομόνωσης, με μεγάλες περιόδους απομόνωσης και επακόλουθης αντίστασης από τους ίδιους, περνούν ένα μεγάλο διάστημα χωρίς φυσικό ή τεχνητό φως και χωρίς τη δυνατότητα να βγαίνουν στο προαύλιο ασκήσεων… Επίσης, το χιλιανό κράτος δημιουργεί καθεστώς απομόνωσης εντός της πτέρυγας απομόνωσης, στις Φυλακές Υψίστης Ασφαλείας (Σαντιάγο).

Μόλις οι σύντροφοι εκτίουν τη μισή τους ποινή, εκδίδονται στη Χιλή. Στο μεσοδιάστημα, συλλαμβάνεται ο Juan επίσης στην Αργεντινή, στις 9 Ιουλίου του 2012 και εκδίδεται αμέσως, για να αντιμετωπίσει τη χιλιανή δικαιοσύνη.

Ο Carlos καταφέρνει να παραμείνει στην παρανομία μέχρι τη σύλληψή του σε περιοχή των Μαπούτσε, στις 28 Νοεμβρίου του 2013.

Όλοι αυτοί οι σύντροφοι παραμένουν πιστοί στις επιλογές της ζωής τους και στην απόφαση τους να αγωνιστούν, η οποία ενδυναμώνεται από τις αμέτρητες εμπειρίες σκληρής καταστολής, αλλά και χαράς και εξέγερσης. Η απόφασή τους να απορρίψουν τις αρχές της εξουσίας και της υποτακτικότητας δεν είναι μια στιγμιαία επιλογή αλλά μια αδιάκοπη συνέχεια.

Οι νομικοί λαβύρινθοι της γραφειοκρατικής εξόντωσης

“Η σύλληψή μου αποκαλύπτει το φόβο που τρέφουν για την αντίσταση και την πρόθεσή τους να εξαλείψουν όλα τα ίχνη μιας ριζοσπαστικής ρήξης με το σύστημα και την τιμωρία του. Αλλά ο αγώνας συνεχίζεται.”

Jean-Marc Roullian

Η συνεργασία μεταξύ των κρατών της Χιλής και της Αργεντινής για τη σύλληψη των Freddy, Marcelo και Juan, μας θυμίζει το αντι-εξεγερτικό σχέδιο, γνωστό ως επιχείρηση “Κόνδορας”, το οποίο είχαν εκτελέσει οι δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής.

Μόλις οι Freddy και Marcello βρέθηκαν στις χιλιανές φυλακές, ξεκινάει η δικαστική διαδικασία στο στρατοδικείο, με την παρουσία του διαβόητου εισαγγελέα Reveco, γνωστού συνεργάτη στα βασανιστήρια και τα νομικά λιντσαρίσματα την εποχή της δικτατορίας. Με την άφιξή του στη Χιλή, ο σύντροφος Juan εμπλέκεται στην ίδια υπόθεση με τους Freddy και Marcello και όλοι οι σύντροφοι διώκονται από το στρατοδικείο.

Οι Juan, Freddy και Marcelo φυλακίζονται σε τρεις διαφορετικές πτέρυγες των φυλακών υψίστης ασφαλείας, υπό συνεχείς περιορισμούς από τη διοίκηση της φυλακής, συνεχείς επιδρομές στα κελιά τους και παρενοχλήσεις στις οικογένειες και τους συντρόφους τους.

Το 2010, μετά από διαμαρτυρίες και απεργίες πείνας των Μαπούτσε πολιτικών κρατουμένων, η δικαιοδοσία των στρατοδικείων για υποθέσεις πολιτών αλλάζει. Ως αποτέλεσμα, η υπόθεση “Security” μεταφέρεται σε κανονικό δικαστήριο με νέες ημερομηνίες, νέους δικαστές και κανόνες.

Αυτή η εξέλιξη δεν είχε μελετηθεί από την εξουσία και την κυριαρχία, που μέχρι στιγμής εκτελούσε και ενθάρρυνε τη φυσική εξόντωση των συντρόφων.

Μετά τη σύλληψη των συντρόφων, οι σφαίρες στα όπλα των μπάτσων παρέμειναν έτοιμες για να στοχεύσουν άλλους επαναστάτες, αλλά όχι για να εκδικηθούν τον Moyano τους… ένα γεγονός αρκετά εξευτελιστικό για αυτούς. Το ότι οι σύντροφοι δεν εξολοθρεύτηκαν σωματικά, σύμφωνα με τη συνήθη βαρβαρότητα, συνέβη επειδή έπρεπε να θαφτούν κάτω από έρευνες, νομικούς παραλογισμούς και ασφυκτικές και αναίσθητες διαδικασίες.

Σε αυτά τα πλαίσια, αναπτύσσεται ένα νομικό/δικαστικό σενάριο, το οποίο αλλάζει συνεχώς. Οι Freddy, Marcelo και Juan έχουν υποστεί τη μεγαλύτερη προληπτική προφυλάκιση στη Χιλή, με πάνω από 4 χρόνια στη φυλακή χωρίς επίσημη καταδίκη. Στο μεσοδιάστημα, οι εισαγγελείς έχουν ακυρώσει την “προδικαστική προετοιμασία” σε δύο περιπτώσεις και κατάφεραν να την αναβάλλουν επ’ αόριστον.

Δεν θεωρούμε πως υπάρχουν δίκαιες διατάξεις εντός του νόμου, τονίζουμε πως η εξουσία είναι κτηνώδης και έχει την πρόθεση να σπρώξει τους συντρόφους στη λήθη και τις παγίδες και τους λαβυρίνθους της δικαστικής παντομίμας.

Καθώς γινόταν η δίκη, στις 28 Νοεμβρίου 2013, συλλαμβάνεται ο σύντροφος Carlos Gutierrez Quiduleo, ο οποίος μέχρι τότε βρισκόταν στην παρανομία. Μεταφέρεται στην πτέρυγα υψηλής ασφαλείας των Φυλακών Υψηλής Ασφαλείας και μπαίνει σε καθεστώς απομόνωσης. Η δίκη του είναι ανεξάρτητη και ταυτόχρονα παράλληλη με εκείνη των Freddy και Marcelo. Έτσι, ο σύντροφος Carlos βρίσκεται ακόμα υπό έρευνα, προφυλακισμένος και δεν έχει οριστεί ακόμα δικάσιμος.

Μόλις στήθηκαν όλα τα κόλπα του μεγάλου σόου, έτσι ώστε να επιβάλλουν την αλήθεια των ισχυρών, ορίστηκε και η ημερομηνία για τη θυσία των επαναστατών στο βωμό της δημοκρατίας.

Στις 25 Μαρτίου (2014), τρεις άθλιοι δικαστές θα αποφασίσουν για τις ζωές των συντρόφων μας, στεκόμενοι σαν ημίθεοι, που υπολογίζουν τι μερίδιο ζωής πρέπει να δώσουν οι κρατούμενοι στην τιμωρία.

Η δικαστική παγίδα ξεπερνάει κάθε όριο: σε περίπτωση που οι σύντροφοι (οι Marcelo και Juan τελειώνουν την ποινή τους για τη συμμετοχή τους σε αντάρτικες ενέργειες τη δεκαετία του ’90) δεν καταδικαστούν, σύμφωνα με τις κατηγορίες που τους αποδίδονται, βρίσκεται υπό την αυθαίρετη διακριτική ευχέρεια δικαστικής-σωφρονιστικής διεύθυνσης το να αποφασίσει αν οι σύντροφοι πρέπει να παραμείνουν στη φυλακή και να εκτίσουν τις προηγούμενες ποινές τους ή αν θα υποβληθούν στις ευεργετικές διατάξεις, που θεσπίστηκαν το 2007.

Τα όπλα της δημοκρατίας εμφανίζονται μέσα στα αιτήματα των εισαγγελέων:

– Για τον σύντροφο Juan Aliste: ισόβια κάθειρξη και 20 χρόνια για τη συμμετοχή σε τρεις ληστείες τραπεζών, την εκτέλεση του Moyano και την υποτιθέμενη απόπειρα ανθρωποκτονίας εναντίον ενός άλλου μπάτσου, κατά τη διάρκεια της ανταλλαγής πυροβολισμών, κοντά στην τράπεζα Security.

– Για τον σύντροφο Freddy Fuentevilla: ισόβια κάθειρξη και 15 χρόνια για την εκτέλεση του Moyano, τη συμμετοχή του στην ανταλλαγή πυροβολισμών και σε δύο ληστείες τραπεζών.

– Για τον σύντροφο Marcelo Villarroel: 18 χρόνια κάθειρξη ως δράστη δύο ληστειών τραπεζών.

Στο βωμό της Ιεράς Εξέτασης της δημοκρατίας

“Γιατί την αναρχία, που έχουμε μέσα στα κεφάλια μας, δεν θα καταφέρετε να την δικάσετε ποτέ, όσο τσιμέντο και να ρίξετε για να μας θάψετε, όσες φυλακές και να χτίσετε για να μας στοιβάξετε, όσα χρόνια και αν μας καταδικάσετε, όσους αντιτρομοκρατικούς νόμους και αν θεσπίσετε για να είστε πιο αυστηροί στις θεατρικές σας παραστάσεις… Η αναρχία μας θα δραπετεύει ξανά και ξανά.”

Γιάννης Μιχαηλίδης και Νίκος Ρωμανός

Οι δίκες είναι η κλιμάκωση του μονοπώλιου βίας του κράτους, όπου η Ιερά Εξέταση της δημοκρατίας επιβάλλει παραδειγματική τιμωρία. Αλλά, στις περιπτώσεις των εξεγερμένων, ο ρόλος της δικαιοσύνης γίνεται σημαντικότερος και μετατρέπεται σε πολιτικό λιντσάρισμα.

Ακόμα και αν οι δικαστές επιμένουν να δηλώνουν καθαροί και αμερόληπτοι, αυτή η δίκη πρέπει να προστατεύσει την τάξη των πλούσιων, επομένως είναι πολιτική δίκη.  Γι’ αυτόν τον λόγο, τα στοιχεία και οι κατηγορίες πάνε πέρα από τα γεγονότα του 2007 και χτυπούν την ανατρεπτική φύση των συντρόφων.

Δεν ζητούμε ισότητα μπροστά στον νόμο ή μια “δίκαιη δίκη”, αλλά προσπαθούμε να ξεσκεπάσουμε τη λειτουργία της κυριαρχίας, όταν θέλει να χτυπήσει οποιονδήποτε της αντιτίθεται με ριζοσπαστικό τρόπο.

Έτσι, λοιπόν, από της 25 Μαρτίου, οι εισαγγελείς, οι δικαστές και οι δικηγόροι, που υπηρετούν την εξουσία, θα παίξουν τον ρόλο τους, ενώ οι μπάτσοι της Gendarmerie θα γελοιοποιούν με τις υπερβολές τους τις αιτιάσεις αυτού του θεάτρου ασφαλείας και η χήρα του Moyano θα ταΐζει τον τύπο όσο καλύτερα μπορεί.

Όλοι τους θα υπερασπιστούν τους υποτακτικούς της κυριαρχίας και δεν έχουμε καμιά αμφιβολία για τη συμπεριφορά των συντρόφων μας: με το κεφάλι ψηλά, αμετανόητοι για τις επιλογές τους και με την απίστευτη δύναμη εκείνων που δεν παραδίνονται.

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε τον ρόλο-κλειδί της δίκης, τόσο για την εξουσία, που δράττεται της ευκαιρίας να κρίνει και να καταδικάσει τους επαναστάτες, όσο και για εμάς, τους εσωτερικούς της εχθρούς, που δεχόμαστε την πρόκληση της εκ νέου εκτόξευσης της συγκρουσιακότητας σε ένα σημείο χωρίς γυρισμό. Έχει αποφασιστεί η αλληλέγγυα απάντησή μας, καθώς αντιλαμβανόμαστε τον εξελισσόμενο πόλεμο.

Ο κρυμμένος ρόλος της δικαστικής φάρσας, άσχετα με την ποινή που επιβάλλεται στον καθένα ξεχωριστά, είναι να χτυπήσει το πνεύμα του αγώνα ενάντια στον νόμο και την ίδια την εξουσία.

Έτσι, μετά το πέρας της δικαστικής διαδικασίας, θέλουν να θάψουν τους κατηγορούμενους, να τους εξολοθρεύσουν υπό το βάρος μιας ποινής και να τους μετατρέψουν σε ένα απλό νούμερο μέσα στη φυλακή· θέλουν ο κόσμος εκτός των τειχών να τους ξεχάσει και οι κρατούμενοι να παίξουν υπάκουα το ρόλο του κατάδικου, που τους έδωσε η κοινωνία.

Οι σύντροφοί μας δεν παραιτήθηκαν ποτέ μπροστά στην κυριαρχία και κράτησαν πάντα τις επιλογές τους για διαρκή αγώνα, πέρα από κάθε ειδική συνθήκη μέσα στη ρήξη με το καθεστώς.

Έδειξαν πως η εξουσία μπορεί να μας βρει, να μας φυλακίσει, να σηκώσει γύρω μας τείχη και να πάρει την εκδίκησή της, αλλά δεν θα το αντιμετωπίσουμε όλο αυτό σα θύματα. Τα χέρια μας θα προσπαθούν πάντα να γκρεμίσουν τα κάγκελα, μέσα στα οποία θέλουν να μας φυλακίσουν…

Δεν θα αναθέσουμε στο κράτος τη φιλοπόλεμη διάθεσή μας. Ο αγώνας είναι τρόπος ζωής μέχρι τέλος, χωρίς διακοπές.

Στα δικαστικά πλαίσια, κάποιοι σύντροφοι προσπάθησαν να αντιτεθούν στην “αλήθεια” των ισχυρών ακολουθώντας μια υπερασπιστική γραμμή, όχι όμως για να ενισχύσουν την επιβαλλόμενη γλώσσα: αθώοι, θύματα ή ένοχοι.

Έτσι, η αμυντική στρατηγική δεν έχει ως σκοπό μόνο την αποφυγή ή την αποδυνάμωση της εφ’ όρου ζωής απαγωγής, που απειλεί τους συντρόφους μας, αλλά και να σαμποτάρει τα γρανάζια της δικαστικής αλήθειας και να κηρύξει τον αγώνα στους δρόμους, ως έναν αγώνα ενάντια στην κυριαρχία.

Τώρα πιο πολύ από ποτέ… Λόγος και Δράση

“Εννοούμε την αλληλεγγύη ως τη συνεχή ανάπτυξη των αναρχικών ιδεών μας, σε όλες τους τις μορφές, έτσι ώστε ο εχθρός να συνειδητοποιήσει ότι τίποτα δεν τελειώνει αλλά όλα συνεχίζονται στη φυλακή και στους δρόμους. Όπου και αν είμαστε: ούτε μια στιγμή σιωπής, μια ζωή στον αγώνα.”

Monica Caballero, Francisco Solar

Μπροστά στην επερχόμενη δίκη εναντίον των συντρόφων μας, κάνουμε ένα φλογερό κάλεσμα αγώνα, ύψωσης των φωνών μας σε πόλεμο, ένα κάλεσμα για μια εβδομάδα διεθνούς αλληλεγγύης και κινητοποίησης από τις 14 εώς τις 25 Μαρτίου του 2014.

Καλούμε όλα τα άτομα, που συμμετέχουν ενεργά στον κοινωνικό πόλεμο, να εκφράσουν τη στήριξη και την αλληλεγγύη τους στους συντρόφους που θα δικαστούν. Γνωρίζετε πως το μήνυμα αλληλεγγύης σας θα ληφθεί όχι μόνο από τους συντρόφους, αλλά και από τους ισχυρούς, που τους θέλουν απομονωμένους και νικημένους.

Η αλληλεγγύη στην επίθεση σημαίνει το χτύπημα του θεάτρου της δικαιοσύνης και τη μεταφορά της σύγκρουσης από τα κρατικά γραφεία στους δρόμους, όπου θέλουμε να βρίσκονται οι σύντροφοί μας, ζωντανοί, ελεύθεροι και εξεγερμένοι.

Δεν θα είμαστε θεατές στο λιντσάρισμα των συντρόφων μας, ούτε θα αποδεχτούμε ταπεινά την παραδειγματική τους τιμωρία. Ευχόμαστε να συμμετέχουν όλοι και να είναι ενεργοί για την ολική απελευθέρωση.

Η αλληλεγγύη, η κοινή δύναμη και η στήριξη πηγαίνουν πέρα από τα τείχη και τα σύνορα και ενώνουν τον κόσμο με την κοινή γλώσσα του κοινωνικού πολέμου. Εξαρτάται από εμάς το να μην αφήσουμε έναν πολεμιστή μόνο του στα δικαστήρια της αστικής δικαιοσύνης. Κάθε δράση είναι σημαντική και συνεισφέρει στον αγώνα ενάντια στην εξουσία και κάθε στιγμή φυτεύει τον σπόρο της αλληλεγγύης και της ελευθερίας.

Ας δράσουμε, ας δημιουργήσουμε πολύμορφες δράσεις αλληλεγγύης, χωρίς αρχηγούς, δίνοντας ο καθένας τη δική του συνεισφορά από την πραγματικότητα του, κάθε δράση είναι σημαντική. Οι ενέργειες αλληλεγγύης δημιουργούν, επεκτείνουν και δυναμώνουν τη συνέργια και τα όπλα και τα όργανα, για να αντιμετωπίσουμε την εξουσία.

Αυτό το κάλεσμα απευθύνεται σε οποιονδήποτε θέλει να εκφράσει την αλληλεγγύη του με δράσεις, αντι-πληροφόρηση και αυτόνομες πρακτικές εξέγερσης.

Δεν θα αφήσουμε τους συντρόφους μας μόνους τους. Η απάντησή μας στις απειλές της εξουσίας είναι αγώνας δίχως ανακωχή, μέχρι το τέλος, μέχρι την καταστροφή του τελευταίου προπύργιου της κοινωνίας – φυλακής.

Ενάντια σε όλες τις μορφές εξουσίας και κυριαρχίας, στους δρόμους, στις φυλακές ή στην παρανομία, θα βρισκόμαστε πάντα στον αγώνα.

Αλληλεγγύη και δράση από τις 14 μέχρι τις 25 Μαρτίου 2014, μέχρι να δούμε τους Freddy, Marcelo, Juan και Carlos ελεύθερους στους δρόμους, μαζί με αυτούς που αγωνίζονται.

“Τα διαφορετικά σύνορα και γλώσσες είναι εμπόδια που πρέπει να καταστρέψουμε, ώστε να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον και να εξεγερθούμε ενάντια στην τάξη του συστήματος και να φτύσουμε περιφρονητικά όλους εκείνους, που είναι πιστοί στο νόμο και τις επιλογές που ο νόμος μας επιβάλλει.”

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς

Συγγενείς και σύντροφοι των κατηγορουμένων για την υπόθεση “Security” –  Περιοδικό Refractario –  RadioAzione – Συγγενείς Ατομικότητες από Σαντιάγο, Βαλπαραΐσο, Μπουένος Άιρες, Νόικεν, Βαρκελώνη – Αλληλέγγυοι/ες σε Πόλεμο με την Εξουσία – Hommodolars – Rojoscuro – Αναρχικός Μαύρος Σταυρός Μεξικού – Viva la anarquia – Αντιεξουσιαστικός πυρήνας αγκιτάτσιας και προπαγάνδας Sin Banderass Ni Fronteras και συγγενείς – 81 Λόγοι για αγώνα – Ομάδα ενάντια στις φυλακές Velo de Justicia – Περιοδικό Infierno – Voz Como Arma

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΥΣΤΥΧΙΑ, ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ!

Πηγή: Act for Freedom Now!

Χιλή: Οδόφραγμα μπροστά από αστυνομικό τμήμα (Σαντιάγο)

Παρασκευή, 7 Φεβρουαρίου 2014

Μας προκαλεί μεγάλη λύπη/θυμό ότι όταν κλείνουν οι τάξεις στα πανεπιστήμια, τελειώνει μαζί τους και η δράση στα πανεπιστήμια. Είναι λυπηρό/εξοργιστικό ότι η δράση πάει διακοπές και αυτό ισχύει για κάθε είδους αγκιτάτσια (όχι μόνο εμπρηστική). Αυτό μειώνει σε απόλυτο βαθμό την ένταση της αναρχικής πράξης. Γι’ αυτό, απευθύνουμε κάλεσμα στους αναρχικούς συντρόφους μας να εγκαταλείψουν την ακινησία, απευθύνουμε κάλεσμα για συντονισμό μεταξύ ατόμων, που συνδέονται με συγγένεια, να προχωρήσουν σε πράξεις κάθε είδους, να αφήσουν στην άκρη το είδος του αυθορμητισμού, που αφήνει πολλά ως επιθυμίες…

Αυτό είναι ο λόγος που, οπλισμένοι με λάστιχα, τέσσερα γκαζάκια βουτανίου και φυλλάδια, αποφασίσαμε να μπλοκάρουμε την οδό Teniente Cruz, μπροστά στο 26ο Α.Τ. της Pudahuel, προκειμένου να κάνουμε ξεκάθαρο στους μπάσταρδους ότι είμαστε κοντά και ότι η συντονισμένη δράση είναι το κλειδί της επιτυχίας.

Αφότου η φωτιά εξαπλώθηκε, δραπετεύσαμε γρήγορα σε ασφαλές μέρος, αφήνοντας τους μπάσταρδους με τις στάχτες στα χέρια τους, όταν είδαν το οδόφραγμα ακριβώς μπροστά τους. Τα γκαζάκια έκαναν τη δουλειά τους, κάτι που τους έθεσε σε συναγερμό και αποφάσισαν να μας καταδιώξουν σαν τρελοί, με τον ήχο από τις σιχαμερές σειρήνες τους, στην γειτονιά, αλλά χωρίς επιτυχία.

Αυτή η μικρή χειρονομία αφιερώνεται με πολύ στοργή στον José Miguel Sánchez. Ελπίζουμε βαθιά στην επιστροφή σου στον δρόμο σύντομα. Ώστε να μπορείς να ενωθείς μαζί μας σε αυτόν τον αγώνα ενάντια στην εξουσία και στο Κράτος/Κεφάλαιο.

Επίσης, χαιρετίζουμε στοργικά τον Hans Niemeyer, έναν αδερφό που δεν ξεχνάμε. Ελπίζουμε ότι αυτή η χειρονομία σπάει την απομόνωση της αηδιαστικής φυλακής, σου στέλνουμε Δύναμη! Ακόμα κι αν ξέρουμε ότι έχεις μπόλικη, αγαπημένε σύντροφε.

Θυμόμαστε, επίσης, ότι σε αυτό το αστυνομικό τμήμα έφεραν τους συντρόφους μας Hermes Gonzáles και Alfonso Alvial, αφότου φυλακίστηκαν για την απαλλοτρίωση της Banco Estado, στην οποία ο αδερφός μας Sebastián Oversluij δολοφονήθηκε. Μια δυνατή αγκαλιά και ένας χαιρετισμός συνενοχής σε αυτούς για την γενναιότητα στην πράξη και στον Sebastián η αγάπη μας και ο σεβασμός μας για μια ζωή αφιερωμένη στον αναρχικό αγώνα.

Σημείωση: Χαιρετίσματα στον μπάσταρδο αστυνομικό, που από το κουβούκλιό του φρόντιζε για την «ασφάλεια» του Α.Τ. και της περιοχής. Ελπίζουμε τα σκυλιά, που σε έχουν υπό τις διαταγές τους, να σε αποζημιώσουν για την «αποτελεσματική δουλειά» σου να τους ειδοποιήσεις για την φωτιά, που είχαν κάτω από τη μύτη τους, Ηλίθιε!

Sebastián Oversluij Παρών!!

Λευτεριά στους αιχμάλωτους του Κοινωνικού Πολέμου!!

Ο καπιταλισμός δεν ξεκουράζεται, ούτε εμείς!!

Ας πολλαπλασιαστούν οι επιθέσεις εναντίον του Κράτους/Κεφαλαίου!!

Εμπρηστικός Πυρήνας Sebastián Oversluij

Πηγή: War on Society

Χιλή: Απόπειρα βομβιστικής επίθεσης σε δύο αστυνομικά τμήματα (Σαντιάγο)

Όταν ένας σύντροφος πέφτει, δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς, να εθελοτυφλούμε και να συνεχίζουμε το διάβασμα για πάντα, ώστε να βγάζουμε ωραίους λόγους σε ομιλίες και συζητήσεις. Τα δάκρυα μας για τους συντρόφους μας, που πέφτουν στον πόλεμο, γίνονται σε λάβα, που ρέει μέσα στα σώματά μας, μετατρεπόμενη σε αυτήν την εσωτερική φωτιά, που μας δίνει τη φλόγα, για να τα δώσουμε όλα σε κάθε δράση ενάντια στον εχθρό μας και τους μπάσταρδους που τον προστατεύουν.

 Είμαστε για ακόμη μια φορά γεμάτοι υπερηφάνεια, που γλιστρήσαμε κάτω από τις μύτες τους, πηδήξαμε τα τείχη τους και τοποθετήσαμε τους μηχανισμούς, έτοιμους να ενεργοποιηθούν στις 12 τα μεσάνυχτα, όταν όλοι (ακόμα και οι “επαναστάτες”) γιόρταζαν, ξεχνώντας πως υπάρχουν σύντροφοι/ισσες φυλακισμένοι, διωκόμενοι και νεκροί, επειδή έδωσαν τη ζωή τους για να γίνουν τα λόγια συμπαγείς πράξεις ενάντια στο ηθικό, την άνεση και τη ζωή του εχθρού.

Ο στόχος μας ως Φίλοι της Πυρίτιδας είναι να χτυπήσουμε το ηθικό των δυνάμεων της τάξης και να τους κάνουμε να αισθανθούν ευάλωτοι, έτσι ώστε περισσότερες ακούραστες ατομικότητες να πράξουν όπως θέλουν, ενάντια στους προστάτες της τάξης και της κοινωνικής ειρήνης. Αν και αυτά τα σκουπίδια δεν είναι ο κύριος στόχος μας, γνωρίζουμε πως αποτελούν την ένοπλη πτέρυγα του πραγματικού εχθρού και αυτός είναι ο λόγος, που οι ενέργειές μας θα είναι διπλές και ποιοτικές. Από τη μία πλευρά, θα κάνουμε αυτήν την υποτακτική γροθιά να υποφέρει και να ψοφήσει. Από την άλλη, θα στραφούμε ενάντια στους μηχανικούς, τους επιστήμονες, τα αφεντικά και τους επιχειρηματίες, που χρηματοδοτούν, διαχειρίζονται και σχεδιάζουν προγράμματα, που κάνουν τον κόσμο πιο τεχνητό κάθε μέρα, δίνοντας υποτίθεται περισσότερη ελευθερία και ζωή σε αυτήν την αηδιαστική φυλή, καταφέρνοντας μόνο να μειώσουν τη σφαίρα της ελευθερίας και επομένως, να φέρουν τον παγκόσμιο έλεγχο σε μη βιώσιμα επίπεδα.

Σε αυτήν την τέταρτη προκήρυξή μας (1,2,3), είμαστε περήφανοι και εκνευρισμένοι ταυτόχρονα, καθώς το κύκλωμα του χρονοδιακόπτη μας ήταν τέλεια φτιαγμένο, αλλά, λόγω ενός στιγμιαίου λάθους κατά την ενεργοποίηση του ηλεκτρικού κομματιού, κόψαμε ένα καλώδιο, που ολοκλήρωνε το κύκλωμα· όπως είναι λογικό, δεν μπορούσαμε να μείνουμε εκεί και να διορθώσουμε το λάθος μας, καθώς η έξοδος και η είσοδος μας στο τμήμα ήταν υπολογισμένη στα 30 δευτερόλεπτα, για να μην εντοπιστούμε· φύγαμε σκεπτόμενοι πως η τύχη θα ήταν με το μέρος μας, αλλά αυτήν τη φορά ήταν με το δικό τους, καθώς αν όλα είχαν ενεργοποιηθεί όπως έπρεπε, θα είχαμε τραυματίσει ή σκοτώσει τους μπάσταρδους, που βρίσκονταν στην άλλη πλευρά της πόρτας, με αποσπασμένη την προσοχή και αναστατωμένοι, όπως πάντα και θα είχαμε αφήσει πίσω μας και μεγάλες υλικές ζημιές, καθώς η χύτρα-βόμβα μας αποτελούταν από τρία κιλά πεπιεσμένη πυρίτιδα, ένα μασούρι TNT των 250 γραμμαρίων, τρία γκαζάκια, πλακέτες ενεργοποίησης και μισό κιλό ατσάλινα καρφιά της μιας ίντσας, χώρια τα θραύσματα από τη χύτρα. Παρ’ όλα αυτά, ήταν ένα καλό σχέδιο· μπορεί να μην επιτεύχθηκαν οι φυσικοί και υλικοί μας στόχοι, αλλά το ψυχολογικό κομμάτι πέτυχε και τώρα χαμογελάμε, που δημιουργήσαμε μια κατάσταση υψηλής ασφάλειας σε όλα τα αστυνομικά τμήματα, που κράτησε μέχρι τις 10 Ιανουαρίου, κάνοντας τους γνωστό πως είμαστε έτοιμοι για τα πάντα, πως μπορεί να είμαστε αρχάριοι, αλλά η οργή μας τρέχει και μεγαλώνει σε αυτό το μονοπάτι αγώνα για ελευθερία και αυτονομία.

Αφιερώνουμε αυτήν την ενέργεια στον Pelao Angry*, γιατί καταλαβαίνουμε και μοιραζόμαστε την τόλμη του συντρόφου, που ήθελε να ζήσει σε έναν ελεύθερο και άγριο κόσμο. Ελπίζουμε να έρθει η εκδίκηση για το θάνατό σου αργά ή γρήγορα…

Δύναμη στη Monica Caballero και στον Francisco Solar

Δύναμη σε όλους τους φυλακισμένους και διωκόμενους συντρόφους σε όλον τον κόσμο

Φίλοι της Πυρίτιδας

*Πρόκειται για τον Sebastián Oversluij Seguel

Οι Φίλοι της Πυρίτιδας, είχαν συνυπογράψει και το κοινό κείμενο για τον θάνατο του Sebastian, μαζί με αρκετούς αντάρτικους σχηματισμούς, που δρουν στο έδαφος της Χιλής.

Πηγή: War on Society

Χίλη: Προκήρυξη αντάρτικων ομάδων για το θάνατο του Sebastián Oversluij Seguel

Με δάκρυα στα μάτια μας, με σφιγμένες γροθιές

«Ο σιωπηλός αντάρτης βαδίζει με βήματα μεθοδικά και σχολαστικά μελετημένα, είναι η φωνή της συνοχής, της αντιμετώπισης του κόσμου της καθημερινής και συστηματοποιημένης βίας και της εκτίναξής μας μέσα στην εξαίσια ιδέα της ελευθερίας. Μυστικές συζητήσεις καταλήγουν στην προετοιμασία των ενεργειών μας. Δεν υπάρχει χρόνος να κοντοσταθούμε, είναι η αναγκαιότητα του να ζήσουμε ελεύθεροι, που μας σπρώχνει στο να πάρουμε λίγα και να ρισκάρουμε τα πάντα. Παίρνει μονάχα λίγα λεπτά, να τους κάνουμε να καταλάβουν πως είμαστε πάντα εδώ, κάτω από τις μύτες τους, με τα χέρια ιδρωμένα, με το μέταλλο, που θα ξεράσει το μίσος μας, έτοιμο, καλά προετοιμασμένο, κρυμμένο, πάντα κρυμμένο. Τα πάντα πρέπει να τους εκπλήσσουν, τους αιώνιους υπερασπιστές της αστικής ευταξίας, γιατί από τη μεριά μας τα πάντα είναι σχέδιο και οργάνωση. Τα ρούχα μας είναι προσαρμοσμένα στο χώρο και το χρόνο, τίποτα δεν έχει αφεθεί στην τύχη, η νευρικότητα του να αντιπετωπίζουμε τον εχθρό πρόσωπο με πρόσωπο και το να μην ξέρουμε αν αυτή τη φορά θα αποχωρήσουμε με επιτυχία. Είναι το μονοπάτι που διαλέξαμε πριν πολλά χρόνια, σμιλεμένο με το χέρι. Ο χρόνος φαίνεται νεκρός, τα πάντα μοιάζουν ανησυχητικά ήρεμα. Ξανακοιτάμε το σχέδιο, εσύ εκεί, εγώ εδώ, οι τσάντες μας άδειες, έτοιμες να γεμίσουν με λεφτά, τίποτα από αυτά που ήρθαμε να κλέψουμε από την εμπορική ροή μιας νεκρής ζωής δε θα γίνει ιδιοκτησία μας, ζούμε για μια ιδεά ελευθερίας που δεν παραδίνεται. Για ακόμη μια φορά, θα τους γνωστοποιήσουμε πως είμαστε εδώ, “Είναι ώρα να μπούμε μέσα!”»

«Ένας λαδί μουσαμάς μπλοκάρει την οπτική στο εσωτερικό του υποκαταστήματος της Banco Estado, που βρίσκεται στην οδό Avenida La Estrella, στην Pudahuel. Τα σημάδια από τις σφαίρες, που διαπέρασαν τα παράθυρα του διαχωριστικού και ένα πυροβόλο όπλο στο πάτωμα, συνθέτουν το σκηνικό της βίαιης ληστείας, που συνέβη στο υποκατάστημα εχθές.»

Έτσι πληροφορηθήκαμε κάποιοι από εμάς τις οδυνηρές λεπτομέρειες της ενέργειας, που εκτέλεσες την Τετάρτη 11 Δεκέμβρη 2013, όταν μαζί με άλλους ετοιμαζόσουν να πάρεις πίσω ένα κομμάτι του πλούτου, που κλέβουν οι πλούσιοι και ισχυροί αυτής της χώρας. Αντιλαμβανόσουν τη συνοχή μεταξύ λόγου και πράξης και ήξερες να μάχεσαι τις εξαιρετικά φτωχές συνθήκες μαζί με εκείνους, που τροφοδοτούν αυτά τα όνειρα. Η ληστεία, η απαλλοτρίωση, όχι μόνο χρημάτων, αλλά και του χρόνου από τη μισθωτή σκλαβιά, που επανακτούμε, είναι αυτό που μας καλεί να χρησιμοποιήσουμε ένα από τα πιο πολυχρησιμοποιημένα εργαλεία των επαναστατών στην ιστορία. Μοιραζόμαστε την απόφασή σου: Πρέπει να συνεισφέρεις στον αγώνα και να βάζεις τα δυνατά σου.

Νομίζουν πως τα όνειρα, στα οποία ήλπιζες, θάφτηκαν μαζί με το σώμα σου, κοσκινισμένα από τις μισθοφόρες σφαίρες ενός άθλιου υποτακτικού του Κράτους/Κεφαλαίου, αλλά κάνουν λάθος σε ένα πράγμα: Η ιδέα μας για την ελευθερία δεν πεθαίνει. Ενωνόμαστε με κάθε μορφή προπαγάνδας που χρησιμοποίησες, εκτιμούμε την απόλυτη και ολοκληρωμένη σου ακεραιότητα και αυτό είναι εκείνο, που δικαιώνουμε σήμερα.

Ο Sebastián Oversluij Seguel πέθανε όρθιος, πολεμιστής, χαρούμενος, μαχόμενος τις δυστυχίες αυτού του κόσμου, επιτιθέμενος στο κέντρο της συσσώρευσης πλούτου και εμείς, παρά τον βαθύ πόνο που μας προκαλεί ο θάνατός του, είμαστε χαρούμενοι, που είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε στη ζωή, να συναντηθούν οι δρόμοι μας και να ανταλλάξουμε χαμόγελα.

Σήμερα, μπορούμε να δούμε ολόκληρο το μηχανισμό του Κράτους. Ο τύπος, πάντα πειθήνιος στις εντολές των ισχυρών, μαζί με την αστυνομία και τους εισαγγελείς, χτυπούν ο ένας την πλάτη του άλλου, συγχαίροντας ο ένας τον άλλον για την καλή δουλειά, κάνοντας αγενείς δηλώσεις από κοινού με εκείνους, που θέλουν να συντρίψουν τους κοντινούς κύκλους του συντρόφου. Το κυνήγι ξεκίνησε, επιδρομές σε σπίτια, ψαχτικές σε συντρόφους και έρευνες για άλλα άτομα. Γι’ αυτό, η στιγμή μας καλεί να επιδείξουμε το ύψιστο επίπεδο αφοσίωσης σε θέληση και δέσμευση, πράξη και συνοχή.

Χαιρετίζουμε τη μαχητική ζωή του Sebastián, τη γενναιόδωρη αφοσίωσή του, το μόνιμο αγώνα του, για τον οποίον πολλοί θα μιλήσουν (για κακό ή για καλό, λίγη σημασία έχει), αλλά λίγοι θα τολμήσουν να ακολουθήσουν. Χαιρετίζουμε, επίσης, τους κοντινούς του, που κατανοούν πως κομμάτι του εξεγερτικού δρόμου είναι, παραδόξως, το να πεθάνεις μαχόμενος. Δικαιώνουμε, από εδώ και πέρα, τα επικίνδυνα ελεύθερα βήματά σου.

 Για εκείνους που έπεσαν στο παρελθόν, για εκείνους που έπεσαν σήμερα, για εκείνους που θα πέσουν στο μέλλον.

 Πόλεμος σε Κράτος και Κεφάλαιο!

 Ζήτω η Προπαγάνδα με την Πράξη!

 Sebastian Oversluij: Presente!

Αυτοκίνητα για οδοφράγματα Μαυροπράσινη Εξεγερτική Ίλη

 Αντικληρικός Πυρήνας “Hortensia Quinio”

 Εικονοκλαστικός Κύκλος “Michele Angiolillo

 Ανταγωνιστικοί Πυρήνες του Νέου Αντάρτικου Πόλης

 Ανώνυμοι για την Καταστροφή

 Φίλοι της Πυρίτιδας

 Ετερογενής φράξια Ελευθεριακών Μαχητών

 Εξεγερτικός Αντιεξουσιαστικός Πυρήνας “Παναγιώτης Αργυρού” – FAI/IRF

 Πυρήνας “Ζήτω ο Ilya Romanov”

 Εξεγερτικό Συμβούλιο Αντάρτικου Πόλης “Ο Claudio Lavazza πετάει πανκοτρικάκια”

Πηγή: War on Society

Χιλή: Απόπειρα εμπρησμού σε έκθεση του υπουργείου Γεωργίας

Η τρέχουσα έκθεση της Υπηρεσίας Γεωργίας και Κτηνοτροφίας (SAG), στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Valparaiso, αποτελεί ένα αφιέρωμα στο πώς βλέπει η επιστήμη τον διαμελισμό του κόσμου και πώς κάνει πραγματικότητα τις υποθετικές μεθόδους της, παίζοντας με νεκρά σώματα, απαθανατίζοντας την πιο σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου: την δίψα για γνώση, παραβιάζοντας θεμελιώδεις νόμους του σεβασμού. Ποια διαταραγμένη νοσηρότητα προσπαθούν να προκαλέσουν στα παιδιά; Θα διαμελίσουμε τη φύση, προκειμένου να αποκτήσουμε την εμπειρία της;

Οι προθήκες, τις οποίες έχουν γεμίσει με νεκρά ζώα, είναι αηδιαστικές, όχι εξαιτίας των σωμάτων των ζώων, αλλά λόγω του νοσηρού τρόπου, με τον οποίο προβάλλονται. Ο ηλίθιος, που επινόησε την ταρίχευση, όπως και άλλοι επιστήμονες, υποκινήθηκε από μία εμμονική μορφή γνώσης. Οι επιστήμονες το ξέρουν: ένα σώμα δεν χρειάζεται να ανοιχτεί, για να γίνουν κατανοητές οι εσωτερικές του λειτουργίες. Υπάρχουν άλλοι τρόποι κατανόησης της πραγματικότητας της σκέψης, των προσωπικών σχέσεων, των αλληλεπιδράσεων κλπ. Θα έπρεπε, επίσης, να ξέρουν ότι η αντίληψή τους για την υγεία δεν θα είναι ποτέ υγιής, όσο θα υπάρχει κάποιος παγιδευμένος στα γαμημένα κλουβιά τους ή σε εκείνα τα βάζα με τοξικό υγρό. Αυτά τα «εκθέματα», που βρίσκονται στην «κύρια αίθουσα», αποτελούν προσβολή για τη γη.

Γιατί να ενθαρρύνουν με εικόνες κάτι, που υποτίθεται ότι απαγορεύουν; Ποια είναι η διαφορά με τα πτώματα, που λένε ότι κατέσχεσαν στα σύνορα και με τα εκτροφεία τσιντσιλά (για παράδειγμα), που αδειοδοτεί η SAG και προστατεύει τις εξαγωγές τους; Είναι τα έσοδα; Ή ότι πρέπει να απαγορευτεί κάτι, ώστε να δικαιολογηθεί η άχρηστη δουλειά, που τους δίνει το κράτος, ώστε κάθε εργαζόμενος της SAG να φέρει ψωμί στο οικογενειακό του τραπέζι, βαμμένο με αίμα και πόνο;

Αυτή η επίθεση ζωντανεύει το μίσος μας για τη SAG, επειδή είναι ο κρατικός οργανισμός, που είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση των ζώων, για τη μεταφορά ζώων εργαστηρίων, για την ελλιπή εποπτεία σε σφαγεία, σε ζωολογικούς κήπους και σε εκθέσεις ζώων, για τη διαιώνιση της «κανονικής» λειτουργίας των πωλήσεων αίματος με το λίτρο και για το γεγονός ότι διαθέτει δικό του ιχθυοτροφείο. Αυτά τα όχι πολύ γνωστά γεγονότα πρέπει να γίνουν στόχος επίθεσης, πρέπει να ξέρουν ότι υπάρχουν αυτοί, που είναι αντίθετοι με αυτήν τη σφαγή και με αυτόν τον τρόπο απόκτησης γνώσης για τις ζωές των άλλων ειδών.

Τέλος, είναι καλό να διευκρινιστεί το γεγονός ότι η φωτιά που ξεκίνησε, απελευθερώνει μια αρχαία κατάρα. Οι δονήσεις αυτών των νεκρών ζώων και ο πόνος της αιχμαλωσίας μένουν για πάντα συνδεδεμένα με αυτούς που τα προκάλεσαν. Διότι είμαστε αυτοί, που παρακολουθούμε καθημερινά τις πράξεις τους, πράξεις βανδαλισμού εναντίον του σεβασμού για τα έμβια όντα. Δεν θα συγχωρεθείτε ποτέ και το ξέρετε, διότι ο κάθε ένας από εσάς ζει μια σκατένια ζωή και το ξέρετε. Αργά ή γρήγορα, θα πληρώσετε για τις σάπιες πράξεις σας. Θα τα ξαναπούμε μέχρι τότε!

Αν δεν θέλετε να μοιραστείτε τη γη, θα πρέπει να πεθάνετε!

 Απελευθέρωση των ζώων, του ανθρώπου και της γης.

 Μέτωπο για την Απελευθέρωση των Ζώων/Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Γης

 Υ.Γ. Ευχαριστούμε που τοποθετήσατε την έκθεσή σας σε κτίριο, που ανήκει στο κράτος

Πηγή: Bite Back

Χιλή: Επίθεση σε υποκατάστημα της τράπεζας BancoEstado (Σαντιάγο)

Λίγη φωτιά για να διώξει το κρύο

Η αναβίωση και η ενίσχυση του διαλόγου ενάντια στη φαντασίωση της τρομοκρατίαςείναι, λοιπόν, το σκηνικό, στο οποίο αναπτύσσονται οι νομικές διαδικασίες, με σαφή πολιτικά συμφέροντα, στα οποία το ίδιο το κράτος βρίσκει τον εαυτό τουσχετικά με τον αμφιλεγόμενο αντιτρομοκρατικό νόμο.

Hans Niemeyer, “Ρέκβιεμ για ένα Φεγγάρι που Περνά»

Απόψε χτυπήσαμε τη λήθη. Αποφασίσαμε να βάλουμε φωτιά στην κοινωνική κανονικότητα (που εσφαλμένα ονομάζεται «ειρήνη»), έτσι ώστε, για μερικά γαμημένα λεπτά, να συγκεντρωθεί η προσοχή στο λόγο μας.

Σήμερα, θέλουμε να σώσουμε ένα σύντροφο από τη σιωπή. Ένα σύντροφο, που δεν ήταν ποτέ απλά άλλο ένα όνομα για να θυμόμαστε σε αυτόν τον πόλεμο. Δεν ήταν ποτέ απλά σύνθημα στον τοίχο ή μελάνι σε μια προκήρυξη, πόσο μάλλον μια ιστορία για να αφηγούμαστε σε μερικά χρόνια. Αυτός ο σύντροφος έχει όνομα και επίθετο και οι ρουφιάνοι το ξέρουν καλά. Hans, αυτή η νύχτα είναι για σένα.

Αδερφέ, θέλουμε να σε χαιρετίσουμε μέσα από αυτήν την πράξη, χωρίς να αποκαλύψουμε τα ονόματά μας και αποσπώντας σίγουρα ένα σύντομο χαμόγελό σου, τόσο απαραίτητο σε αυτούς τους καιρούς. Θέλουμε να σε αγκαλιάσουμε από απόσταση, με τη ζεστασιά της φωτιάς που ανάψαμε απόψε. Γιατί, ναι, απόψε, λίγο μετά της 9:30, κάψαμε εύκολα το υποκατάστημας της BancoEstado, που βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Viel και Pedro Montt, σχεδόν μπροστά από τη φυλακή, όπου ένα μπάσταρδο τρίο αποφάσισε να σε κρατά φυλακισμένο. Την τράπεζα, που χρησιμοποιούν κάθε μέρα τα κτήνη, που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την ανθρώπινη συνθήκη και να μεταβληθούν σε δεσμοφύλακες.

Hans, ξέρουμε, χωρίς να μπορούμε καν να το φανταστούμε, πως πέρασες τρομερές μέρες (για να μην πούμε για τις νύχτες) από την προηγούμενη Τετάρτη. Κανείς από εμάς δεν έχει πατήσει το πόδι του στη φυλακή, αλλά ξέρουμε την αποπνικτική ζέστη του καλοκαιριού και την κοφτερή παγωνιά του χειμώνα, που περιβάλλουν τις πτέρυγες της Φυλακής Υψίστης Ασφαλείας, στις οποίες σε κρατούν αιχμάλωτο αλλά όχι μειωμένο.

Το γεγονός ότι κρατάς το κεφάλι ψηλά, μας γεμίζει υπερηφάνια. Για εμάς. συνεχίζεις να είσαι ένας αλύγιστος σύντροφος, που δείχνεις συνεχώς ευκινησία σε αυτούς που θέλουν να σε δουν σε κλουβί. Δείχνεις μια ακεραιότητα που βλέπουμε σπάνια. Υπάρχουν αυτοί που υποχωρούν χωρίς να δείξουν αλληλεγγύη και με δειλία, όταν συναντιούνται με τους μισθοφόρους της Εξουσίας. Αλλά, ευτυχώς, έχουμε συντρόφους σαν εσένα και το συύντροφό σου, οι οποίοι, με τα λάθη και τις επιτυχίες τους, μένουν ενωμένοι μπροστά στο πιο σκληρό χτύπημα.

Οι δήμιοι σου ξέρουν τι έκαναν. Πήραν τον πατέρα από το γιο, τον άνδρα από τη σύντροφο, τον γιο από τη μητέρα. Εσείς, δικαστές και εισαγγελείς, θα πρέπει να το διαβάσετε αυτό προσεκτικά.

Ξέρατε από πριν τι θα συμβεί στη δίκη. Το ξέρατε πως θα λάβει ποινή, δίχως αναστολή, που δε θα μπορούσε να περάσει στην ελευθερία. Ξέρατε πως οι καταθέσεις των μπάτσων Romina Barros, Luis Olguín και Gerson Silva δεν έχουν συνοχή. Ξέρετε ποιοι ήταν οι εισαγγελείς. Ξέρετε πως ο Raúl Guzmán πρότεινε την ίδια ποινή για τονHans(ο οποίος τοποθέτησε έναν μικρής ισχύος μηχανισμό, σε μια ακατοίκητη περιοχή τη νύχτα, που δε λειτουργούσε) και το Felipe Pinela Zenteno (ο οποίος τρεις μέρες πριν τη σύλληψη του Hans, τσάκισε τον πνεύμονα και έσκισε τα εσωτερικά όργανα ενός κοριτσιού ενός έτους εκ προθέσεως, χτυπώντας το). Προφανώς, στα μάτια του Don Raúl και τα δύο εγκλήματα είναι ίδια.

Ποιος ευνοείται από αυτήν την απαίσια απόφασή σας; Αυτή είναι η «δικαιοσύνη» σας;

Εσείς, που μοιράζετε ποινές σα να απαγγέλετε ποίηση, ξέρατε εκ των προτέρων πως ο Hansδεν αποτελεί «κίνδυνο» για την κοινωνία. Πήρατε από την κοινωνία ένα άτομο, που βοηθούσε στην καταπολέμηση των ναρκοτικών, που ο Πινοσέτ, αυτός ο δικτάτορας που πέθανε χωρίς να δικαστεί, πλάσαρε στα χρόνια του τρόμου.

Δε χρειαζόταν καμιά φοβερή προσπάθεια για να δώσετε μια αναστολή, ώστε να έχει με τα δικά σας λόγια «μια δεύτερη ευκαιρία». Διαβάζετε μια ποινή πέντε χρόνων για ένα σύντροφο, σα να είναι λίστα για ψώνια. Είναι πέντε γαμημένα χρόνια! Δε σκεφτήκατε τους άλλους; Τι σκατά έχετε εκεί που πρέπει να είναι η καρδιά;

Σύντροφε Hans, συντρόφισσα Daniela, με αυτήν την τράπεζα στις στάχτες, ενωνόμαστε με τη στάση σας να ανεβείτε με σταθερότητα το βουνό, που σας ανάγκασαν να σκαρφαλώσετε, ίσως ένα από τα πιο δύσκολα. Το να κάνουμε υποθέσεις για το αν απέτυχε το πέρασμά σας στην παρανομία και για το αν ο Hans έπρεπε να παραδοθεί, όταν σας κύρηξαν σε εξέγερση, δεν είναι κάτι που μας ενδιαφέρει. Θα ήταν εύκολο να πούμε κάτι τέτοιο, να σας ασκήσουμε κριτική. Αλλά, δεν έχουμε βρεθεί στη θέση σας, ούτε έχουμε κοιμηθεί τα βράδια όπως εσείς. Hans και Daniela,σας εκτιμούμε ως τους συντρόφους που είστε και αυτό είναι αρκετό για εμάς. Θα σεβόμαστε πάντα τις αποφάσεις σας, καθώς, για εμάς, έχετε ήδη πάψει να είστε μακρυά από τη συγγένειά μας.

Απόψε, σύντροφε, ήσουν μαζί μας στην επίθεση. Αν σε λιγότερο από μια εβδομάδα χαρτογραφήσαμε την περιοχή, υπολογίσαμε τις βαρετές ρουτίνες τους, μάθαμε τις περιπόλους των μπάτσων, φτιάξαμε τα υλικά και επιτύχαμε, φαντάσου τι θα μπορούσαμε να κάνουμε σε μεγαλύτερο διάστημα…

Ας τολμήσουν να συνεχίσουν να σε προσβάλλουν τόσο συχνά. Ας τολμήσουν να συνεχίσουν να παρενοχλούν τον αδερφό μας, Alberto Olivares, εκεί στη φυλακή. Ας συνεχίσουν και θα δουν πως οι τράπεζες όχι μόνο καίγονται, αλλά ανατινάζονται κιόλας.

Χαιρετίζουμε αυτούς, που χτες πέρασαν στην παρανομία και σήμερα περιμένουν ατελείωτες εβδομάδες, για να μάθουν το μέλλον τους. Freddy Fuentevilla, Marcelo Villarroel και JuanAliste, δύναμησεσας,αδέρφια. Αθωομένοι ή καταδικασμένοι, να γνωρίζετε την αιώνια αγάπη μας για εσάς. Από τις 25 ως τις 31 Ιουλίου, εβδομάδα διεθνούς αλληλεγγύης στους επαναστάτες συντρόφους, που κατηγορούνται στην υπόθεση «Ασφάλεια»! Για τη λυσσασμένη αγκιτάτσια!

Γιατί μια αδερφή ή ένας αδερφός, που βρίσκεται υπό καταστολή, δικαιώνεται με την αγκιτάτσια, το λόγο και τις δράσεις

ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ HANS

ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ

Ο HANS NIEMEYER ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ!

 

Εμπρηστική ομάδα Βίκτωρ Λάμπρος***

Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία/Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο

 

Υποσημειώσεις στο πρωτότυπο:

1. Ξέραμε από πριν πως θα ρισκάραμε να στραφεί πάνω μας η προσοχή της αστυνομίας. Αλλά, δε μας φοβίζετε, ποτέ δεν το κάνατε. Σας ξέρουμε καλύτερα από όσο ξέρετε εσείς εμάς και γνωρίζουμε και οι δύο τις αληθινές μας δυνατότητες. Ξέρετε πως δε συνηθίζουμε να αφήνουμε ίχνη, πως δρούμε γρήγορα και χωρίς απροσεξία. Ξέρετε πως η παρουσία μας στο χώρο της επίθεσης, εξαφανίζεται τόσο γρήγορα, όσο οι σκλάβοι σας στα εργαστήρια των Carabineros, που παραιτούνται συνεχώς, εκνευρισμένοι που δε βρίσκουν αυτό που τους βάζετε να βρουν. Πώς είναι το να ξοδεύετε εκατομμύρια πέσος σε έρευνες που, μετά από χρόνια συλλογής άσχετων πληροφοριών, καταλήγουν να κάθονται στα αρχεία; Συνεχίστε να κάνετε αυτό που κάνετε καλύτερα: να αυτογελοιοποιήστε.

2. Το πιο ξεκάθαρο και πρόσφατο παράδειγμα είναι η αστυνομική επιδρομή στον Κεντρικό Σταθμό του Πανεπιστημίου της Χιλής, όπου λιγότεροι από πέντε μπάτσοι κατάφεραν να αντιμετωπίσουν ογδόντα άτομα, που αυτοαποκαλούνταν «μάχιμα», αλλά που στη θέα των πράσινων μορφών με τα γκλοπ στα χέρια, έτρεξαν τρομοκρατημένα κατευθείαν στην τουαλέτα, χεσμένοι από το φόβο τους, ενώ οι «σύντροφοί» τους δέρνονταν από την αστυνομία. Πόση συντροφικότητα έδειξαν! Πραγματικά αξιοζήλευτη.

3. Ο Βίκτωρ Λάμπρος είναι ο γιος των μελών της ένοπλης επαναστατικής οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, Νίκου Μαζιώτη και Πόλας Ρούπα, που γεννήθηκε στη φυλακή, στις 24 Ιουλίου του 2010.

Φέρει το όνομα Βίκτωρ εις μνήμην του πατέρα της Πόλας, που ήταν σαμποτέρ, την εποχή της ναζιστικής κατοχής στην Ελλάδα και που πυροβολήθηκε, όταν προσπάθησε να ξεφύγει από τη Μακρόνησο στην Αθήνα. Το όνομα Λάμπρος δόθηκε για να τιμήσουν το σύντροφο Λάμπρο Φούντα, μέλος της αναρχικής επαναστατικής αντάρτικης οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, που σκοτώθηκε σε ανταλλαγή πυροβολισμών με τους μπάτσους, στις 10 Μάρτη του 2010.

Τον Ιούλη του 2012, ολόκληρη η οικογένεια πέρασε στην παρανομία, για να γλιτώσει από ποινές κάθειρξης 50 ετών. Δεν έχουν  συλληφθεί από τότε. Για εμάς, ο αγώνας αυτών των τριών συντρόφων δείχνει πως ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις, υπάρχει ελπίδα. Γι’αυτό, Hans,σου στέλνουμε μια φωτογραφία του Βίκτωρα Λάμπρου, ελπίζοντας πως κάποιος θα τη μεταφέρει σε εσένα και τη Daniela, ώστε να θυμάστε πως όσο και αν διαρκεί η νύχτα, θα υπάρχει πάντα η αυγή. Ο ήλιος έχει λόγο που λάμπει.

Πηγή: waronsociety

Σημείωση από Έρεβος

Το εγχείρημα μεταφράζει όσες αναλήψεις θεωρεί πως προάγουν την επιθετική αναρχική δράση και συμβάλλουν στη διαπάλη ιδεών ανάμεσα στις αντάρτικες οργανώσεις διεθνώς. Αυτό σημαίνει πως κάνουμε και μεταφράσεις αναλήψεων, με των οποίων το περιεχόμενο ή το ύφος δε συμφωνούμε απαραίτητα.

Ενημέρωση για τον Hans Niemeyer, αιχμάλωτο πολέμου στη Χιλή

Στις 12 Ιούλη του 2013, ο σύντροφος Hans Niemeyer καταδικάστηκε σε 5 χρόνια κάθειρξη για τη μεταφορά εκρηκτικού μηχανισμού, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου ελέγχου των όπλων και των εκρηκτικών και σε 10 μήνες κάθειρξη για πρόκληση φθορών. Ο σύντροφος καταδικάστηκε για την υπόθεση της εμπρηστικής επίθεσης σε υποκατάστημα της τράπεζας BCI, στο Σαντιάγο της Χιλής, το Νοέμβρη του 2011 και είχε συλληφθεί στις αρχές του Δεκέμβρη του ίδιου έτους.

Έξω από το δικαστήριο, όπου λάμβανε χώρα η δίκη, υπήρχε σε εξέλιση συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Hans και υπήρχαν, επίσης, και αλληλέγγυοι εντός της δικαστικής αίθουσας.

Ο σύντροφος κρατείται στην ειδική πτέρυγα της φυλακής υψίστης ασφαλείας της πόλης, αλλά είναι ακόμα αβέβαιο το εάν θα παραμείνει εκεί ή αν θα υπάρξει μεταγωγή.

Ο δικηγόρος του Hans θα ασκήσει έφεση στην απόφαση του δικαστηρίου, όπως θα κάνει και ο δημόσιος κατήγορος, καθώς το κράτος προσπαθεί να πετύχει την εφαρμογή του αντιτρομοκρατικού νόμου, η οποία απορρίφθηκε στο πρώτο δικαστήριο.

Αλληλεγγύη κα Δύναμη!

Πηγή πληροφοριών: waronsociety