Λέσβος: Εκδήλωση-παρουσίαση του αναρχικού μεταφραστικού/εκδοτικού εγχειρήματος Έρεβος

erevos-copy

Η εκδήλωση διοργανώνεται από τις ομάδες, Άτυπη Αναρχική Οργάνωση-πυρήνας Λέσβου και Αντικαθεστωτική Φράξια-πυρήνας Λέσβου.

Ο αντίλογος της καρμανιόλας

Ανοιχτή επιστολή από τη Διεθνή Συνωμοσία Εκδίκησης – FAI/IRF Ινδονησίας

Επιτέλους, βρήκαμε την ευκαιρία να γράψουμε μια επιστολή με «λεπτομερή τρόπο», από τη δική μας οπτική γωνία, υπερβαίνοντας τις δυσκολίες των γεωγραφικών συνόρων, οι οποίες, αν και ποτέ δεν λειτούργησαν ως περιορισμός για τις συναντήσεις των ιδεών και των πράξεών μας, είναι ένα από τα βασικά εμπόδια, που μας αποτρέπουν από το να συναντηθούμε και φυσικά. Μέσα από αυτήν την επιστολή, θέλουμε να παραθέσουμε μέρος της ανάλυσής μας σχετικά με την κατάσταση γύρω μας (ως άτομα και ως ομάδα) καθώς και για τη FAI/IRF, μιας και αποτελούμε μέρος της. Η επιστολή αυτή είναι η κριτική και η συμβολή μας προς τους αναρχικούς της πράξης σε όλην την υφήλιο.

Η επιστολή καθαυτή είναι αποτέλεσμα συζήτησης. Αλλά, πρέπει κανείς να έχει από την αρχή υπόψιν του ότι είμαστε μια ένωση ατομικιστών, παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιούμε μία ονομασία, για λόγους ανωνυμίας. Σε κάποια κομμάτια αυτής της επιστολής, η άποψη, που παρουσιάζεται, προέρχεται από συμφωνία μεταξύ ατόμων της ομάδας μας. Αλλά, σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να ακυρώσουμε την ατομική κρίση. Γι’ αυτό, παρακάτω θα βρείτε κάποια σημεία, όπου γίνεται αναφορά για ατομική ανάλυση ή ατομική στάση.

ΜΕΡΟΣ 1ο

Έτσι η δημοκρατία -η μητέρα του σοσιαλισμού- είναι η κόρη των θρησκειών*
–Renzo Novatore, («Προς το δημιουργικό τίποτα»)

Φονταμενταλισμός, Άμεσες Δράσεις και οι Αναρχικοί

Από φέτος τον Ιούνιο, παρατηρήσαμε ότι προέκυψαν τουλάχιστον 4 περιπτώσεις «πολιτικών» πυροβολισμών εναντίον αστυνομικών. Στη σύντομη ανάλυσή μας, αυτές οι ενέργειες πραγματοποιήθηκαν από μουσουλμανικές οπλισμένες ομάδες. Φονταμενταλιστικές ομάδες, που υπάρχουν εδώ και αρκετά χρόνια. Κάποια άτομα είπαν ότι (Σ.τ.Μ. οι ομάδες αυτές) ξεκίνησαν να εμφανίζονται στις αρχές του 2000 και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα. Το είδος των ενεργειών τους αναγνωρίζεται εύκολα κυρίως από τους στόχους. Για παράδειγμα, βομβιστικές επιθέσεις εναντίων εκκλησιών και «καπιταλιστικών συμβόλων», όπως ξενοδοχεία ή καφετέριες, όπου συχνάζουν πολλοί ξένοι (δυτικοί ή με απλά λόγια λευκοί). Οι πιο γνωστές ενέργειες αυτών των ομάδων είναι η (πρώτη) βόμβα στο Μπαλί (12 Οκτωβρίου 2012), η βόμβα εναντίον του ξενοδοχείου JW Marriot hotels (5 Αυγούστου 2003), η βομβιστική ενέργεια εναντίον της πρεσβείας της Αυστραλίας το 2004 και οι τρεις βόμβες στο Μπαλί, γνωστές ως Βομβιστικές Επιθέσεις του Μπαλί μέρος δεύτερο (1 Οκτωβρίου 2005). Υπογραμμίζουμε ένα πράγμα, ότι τώρα οι ομάδες αυτές έχουν αλλάξει τακτική. Αντί να στέλνουν βομβιστές αυτοκτονίας, όπως έκαναν προηγουμένως, τώρα στοχεύουν τα γουρούνια (αστυνομία).

Γιατί στοχοποιούν την αστυνομία; Διότι γι’ αυτούς η αστυνομία είναι το πιο κατασταλτικό εργαλείο του κράτους. Οι αστυνομικοί οργανισμοί και όλοι οι αστυνομικοί είναι αυτοί, που πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για όλες τις «αντεπιθέσεις» του κράτους εναντίον αυτών των ομάδων και των μελών τους τα τελευταία 10 χρόνια. Η ινδονησιακή ειδική μονάδα εναντίον της τρομοκρατίας, γνωστή ως Densus 88, είναι ο νούμερο ένα στόχος αυτών των ομάδων. Τα γουρούνια στη Densus 88 έχουν σαν ειδικό στόχο τη διάλυση αυτών των μουσουλμανικών ομάδων και όλων των τρομοκρατικών δραστηριοτήτων, εντός και πέριξ της Ινδονησίας. Τα τελευταία 5 χρόνια, παρατηρούμε ότι η Densus 88 πραγματοποίησε αρκετές εφόδους εναντίον μουσουλμανικών ομάδων, στη διάρκεια των οποίων κάποια μέλη αυτών των ομάδων σκοτώθηκαν κατά την ανταλλαγή πυρών με τα γουρούνια, ενώ πολλά άλλα μέλη συνελήφθησαν. Περισσότερα από 30 τέτοια μέλη αντιμετωπίζουν σήμερα διάφορες κατηγορίες για τις ενέργειές τους.

Αυτές οι ομάδες, κατά την ανάλυσή μας, έχουν επιτυχία στην πρακτική του να συγκροτούν μικρούς πυρήνες των 3-4 ατόμων και να οργανώνονται μέσα από ανεπίσημες και κλειστές μεθόδους. Οι μέθοδοι επικοινωνίας, ανταλλαγής πληροφοριών και υλικοτεχνικής προετοιμασίας είναι καλά οργανωμένες, πειθαρχημένες και αυστηρές. Έχουν, επίσης, καλές πηγές για την προμήθεια υλικοτεχνικού εξοπλισμού, μέσα από ενέργειες απαλλοτρίωσης εναντίον τραπεζών, καταστημάτων χρυσού ή ληστείες εναντίον μη-μουσουλμάνων πολιτών. Κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι «ειδικοί» λένε ότι οι ομάδες αυτές χρηματοδοτούνται από χώρες της Μέσης Ανατολής. Αυτός είναι και ο λόγος, που μπορούν να έχουν εύκολη πρόσβαση σε πυρίτιδα, όπλα, καταφύγια και άλλα εργαλεία υποστηρικτικά του αγώνα τους. Κάθε μέλος τους γνωρίζει επίσης πολύ καλά όλες τις συνέπειες αυτού του αγώνα – τον οποίο αποκαλούν «τζιχάντ». Το να συλληφθούν ή πιθανώς να πεθάνουν είναι γι’ αυτούς το μοναδικό κόστος του πολέμου. Δεν έχουν να ανησυχούν για τίποτα.

Και ποιος είναι ο στόχος ή ο σκοπός αυτών των ομάδων;

Ο σκοπός τους είναι η δημιουργία ενός «ισλαμικού βασιλείου», που ονομάζεται khilafah, το οποίο φυσικά βασίζεται σε ισλαμικούς κανόνες, που είναι γνωστοί ως Νόμος της Σαρία. Κάποιοι από αυτούς, που έχουν ενταχθεί σε αυτές τις ομάδες, είναι της άποψης ότι μια ισλαμική κυβέρνηση είναι η ιδανική και ταυτόχρονα, η απάντηση για όλες τις κρίσεις, που αντιμετωπίζουν σήμερα στον υλικό κόσμο. Αυτοί οι φονταμενταλιστές -στην ανάλυσή μας- έχουν κοινές ιδέες με τους μαρξιστές και τους κοινωνιστές αναρχικούς, οι οποίοι κατηγορούν τον καπιταλισμό για τη γέννηση των καθημερινών προβλημάτων. Οι ισλαμιστές φονταμενταλιστές, μαρξιστές και κοινωνιστές αναρχικοί στα μάτια μας αποτελούν ομάδες ανθρώπων, οι οποίοι δραπετεύουν από τον πραγματικό πόλεμο και επιλέγουν να αναζητήσουν αυτό που αποκαλούν καλύτερη διακυβέρνηση, καλύτερους κυβερνήτες ή καλύτερη κοινωνία. Αν οι κοινωνιστές αναρχικοί το ονομάζουν «καλύτερη κοινωνία», οι μαρξιστές το ονομάζουν «κομμουνισμό», έτσι και οι φονταμενταλιστές το ονομάζουν khilafah. Διαφορετικές ονομασίες, αλλά ουσιαστικά η ίδια ιδέα. Απλά μιλάνε για θεωρίες σε διαφορετικές γλώσσες, αλλά οι στόχοι τους είναι όμοιοι από κάθε άποψη.

Κατά τη γνώμη μας, υπάρχει ένα και μοναδικό σημείο, που διαχωρίζει αυτές τις φονταμενταλιστικές ομάδες από τους μαρξιστές και τους κοινωνιστές αναρχικούς: η γενναία επιλογή να προχωρήσουν παραπέρα – όχι να εξαρτώνται μόνο από ειρηνικές διαμαρτυρίες ή να περιμένουν την αλλαγή που έρχεται. Η επιλογή τους είναι να οπλιστούν και να αρχίσουν να εξαπολύουν επιθέσεις εναντίων των δομών και των ατόμων, που εκλαμβάνουν ως εχθρούς τους.

Για κάποια άτομα στην ομάδα μας, η επιλογή να οπλιστείς και να ξεκινήσεις μια επίθεση ενεργητικά, δεν είναι εύκολη. Αλλά, είναι σημαντικό να διατηρηθεί ξεκάθαρα ορατή μια διαχωριστική γραμμή, σχετικά με τις συνειδήσεις των ατόμων αυτών των (Σ.τ.Μ. φονταμενταλιστικών) ομάδων. Η συνείδηση δεν είναι το κρίσιμο σημείο. Η επιλογή ήρθε απ’ έξω, εγχύθηκε βάναυσα και χωρίς αντίσταση. Οι επιλογές είναι το άμεσο προϊόν της κατήχησης και τα άτομα αυτών των ομάδων δεν είναι παρά μαριονέτες, ζόμπι, χωρίς ατομική κριτική σκέψη. Έχουν μόνο μία αλήθεια, χωρίς εξαιρέσεις, φτωχή σε αυτο-συνειδησία και χωρίς καμία αξιοπρέπεια μέσα της.

Για εμάς, για κάθε άτομο της ομάδας μας, αυτή η απουσία αξιοπρέπειας είναι κάτι, που έχει επέλθει και στο «αναρχικό κίνημα» εδώ. Μέχρι στιγμής, βλέπουμε με ποιο τρόπο οι αναρχικοί, που δεν έχουν ξεκάθαρη θέση σε αυτόν τον πόλεμο ενάντια στο υπάρχον, ακρωτηριάζονται σε έναν «κοινωνικό ακτιβισμό», ως δικαιολογία για την έλλειψη της ικανότητάς τους να μπουν σε έναν άμεσο πόλεμο. Υποστηρίζουν ότι το να ταΐζεις τους φτωχούς ή να μοιράζεσαι τον ίδιο χώρο με τους άστεγους είναι κι αυτό μέρος του πολέμου και το ονομάζουν αυτό άμεση δράση. Κάτι που μας κάνει να γελάμε. Οι κοινωνιστές αναρχικοί γύρω μας, στην Ινδονησία, απλά μετακινούν τα κομμάτια του παζλ των ψευδαισθήσεων από τη μία μεριά στην άλλη, ενώ την ίδια στιγμή αλλάζουν τη οπτική γωνία, από την οποία το κοιτάνε. Πρόκειται για ένα είδος δραστηριοτήτων, που πάντα τους έκανε να αισθάνονται την «επαναστατική τάση» και να αρνούνται ότι απλά επαναλαμβάνουν τις δραστηριότητες μέσα στις ειρηνικές ζώνες της ζωής τους, γεμάτες βαρεμάρα.

Μιλάνε για ένα καλύτερο μέλλον, όπου δεν θα υπάρχει καμία ιεραρχία και που οι άνθρωποι θα ζουν σε ισότητα, αλλά έχουν αποδεχτεί και νομιμοποιήσει την ιεραρχία μέσα στον αγώνα τους. Λόγω της ατομικής δειλίας τους, παίζουν κρυφτό πίσω από επιχειρήματα περί αλληλεγγύης με τους αυτόνομους αγώνες. Αλλά, αν κοιτάξει κανείς πιο καθαρά θα δει ότι πρόκειται για προσωρινά μόνο σημεία, για να ξεδιψάσουν τη δίψα τους για τη λεγόμενη «επανάσταση». Γι’ αυτό, η επανάστασή τους έχει πάντα να κάνει με αριθμούς ή με τη μάζα. Η επανάστασή τους βασίζεται στις ανάγκες της κοινωνίας, η οποία χρειάζεται να δημιουργήσει ένα παράδεισο πάνω στη γη. Χρειάζονται να έχουν μια επανάσταση με προσωρινή ένταση, γεμάτη ψεύτικα πλαστικά λουλούδια και συνθετικά αρώματα. Είναι ένας όχλος με έναν προορισμό, τον ίδιο προορισμό με τους φονταμενταλιστές.

Μεταξύ αυτών στην Ινδονησία, μέχρι στιγμής, αναγνωρίζουμε μόνο την Kontinum, μια αναρχο-κομμουνιστική ομάδα, που -αν και μας χωρίζουν ωκεανοί ιδεών και αξιών- έχουν μία ξεκάθαρη στάση. Αυτή η ομάδα, με ισχυρή ανάλυση, γραμμένη από γενναίους συντρόφους -και όχι από δειλούς, που μπορούν μόνο να μεταφράζουν κείμενα από ξένες γλώσσες στα ινδονησιακά, αλλά τρέμουν τα χέρια τους όταν κρατάνε πέτρες- παρουσιάζουν μια ξεκάθαρη άποψη με αξιοπρέπεια, ως αναρχικοί. Ως ομάδα αναρχικών, η Kontinum ξεπερνά τα εμπόδια. Κάτι που πολλοί αναρχικοί στην Ινδονησία φαίνεται ότι δεν μπορούν να το κάνουν. Κολλημένοι ανάμεσα σε τείχη εμποδίων, που οδηγούν τους κοινωνιστές αναρχικούς να παίζουν με το facebook, το twitter ή με την online μετάφραση αρχαϊκού υλικού για τον αναρχισμό πριν από εκατοντάδες χρόνια, όταν ο αναρχισμός ήταν «επιτυχημένος».

Οι κοινωνιστές αναρχικοί στην Ινδονησία ή στο εξωτερικό, κατά τη γνώμη μας, τηρούν μια αξιολύπητη στάση. Γι’ αυτό, αν κάποιος από αυτούς προσπαθήσει να σταθεί μπροστά μας και στις βίαιες ενέργειές μας, δεν θα το σκεφτούμε δεύτερη φορά, πριν στείλουμε και σε αυτόν την οργή μας. Οτιδήποτε και οποιοσδήποτε θέλει να διατηρήσει την κοινωνική ευταξία είναι εχθρός μας! Κανένας σεβασμός για αυτούς.

ΜΕΡΟΣ 2ο

Όταν ξεφτιλίζεις ένα μέσο αγώνα με τέτοιο τρόπο είναι απλά λάθος. Ή αγωνίζεσαι συνεπής στις επιλογές σου ή δεν αγωνίζεσαι καθόλου.Όταν είσαι αναρχικός δεν γλύφεις πολιτικά κόμματα. Όταν είσαι αναρχικός δεν μιλάς για την εθνική κυριαρχία ή για τον ελληνικό λαό, ούτε αποζητάς τη δημιουργία ενός άλλου πόλου εξουσίας. Αναρχικός είσαι όταν περήφανα αγωνίζεσαι ενάντια σε κάθε εξουσία ακόμα και στις αλλοτριωμένες πτυχές της που έχουμε όλοι μέσα μας.

–Γεράσιμος Τσάκαλος (Τώρα που τελείωσε το τσίρκο)

ΑΝΤΙ-ΗΘΙΚΑ, ΑΝΤΙ-ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ και ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ

Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη μέρα που τα γουρούνια συνέλαβαν τα αδέρφια μας Billy και Eat**. Εκείνη η μέρα ήταν ένα σημείο έναρξης, από το οποίο όλα έγιναν πιο ξεκάθαρα για εμάς. Αν και τελικά πέτυχαν την ελευθερία τους έξω από τους τοίχους, για κάποιους από εμάς τίποτα δεν τελείωσε.

Ναι. Δείχνουμε προς όλους τους κοινωνιστές αναρχικούς, που εκείνη τη στιγμή -όταν η ομάδα μας δέχθηκε επίθεση από τον εχθρό, όταν το κράτος αιχμαλώτισε δύο από τα αδέρφια μας και υποχρέωσε έναν από τους συντρόφους μας να κινείται μυστικά μέχρι σήμερα- εσείς σταθήκατε εναντίον μας. Σταθήκατε εναντίον μας και κατηγορήσατε την επιλογή μας ως μία μίμηση των Ευρωπαίων μηδενιστών, από το μυαλό σας, εκεί που δεν μπορείτε να πιστέψετε στη γέννηση μιας νέας γενιάς αναρχικών με μηδενιστική τάση και αντικοινωνικό πόλο. Και προς όλους εσάς που, από εκείνη τη στιγμή μέχρι και τώρα, συνεχώς αμφισβητείτε τις ενέργειές μας και βάζετε τα όρια της διαφωνίας μεταξύ μας. Διαφωνία, χωρίς καμία πιθανότητα συμφωνίας, κάτι που οδηγεί σε συνολικές επικρίσεις εναντίον μας, σε κάποιες από τις ανακοινώσεις σας. Εσείς, οι κοινωνιστές αναρχικοί, είστε δειλοί!

Αρχικά, θέλουμε να τονίσουμε και να καταστήσουμε ξεκάθαρη τη στάση μας απέναντι στο ερώτημα, σχετικά με όλα τα δικαστικά και νομικά εργαλεία. Κάτι που, σύμφωνα με την ανάλυσή μας, συνέβαλε στο να δημιουργηθεί ένας ωκεανός διαφωνίας για το πώς ενεργεί ένας αναρχικός ενώπιόν τους.

Σε κάποιες περιπτώσεις, είδαμε συχνά στους αποκαλούμενους «κοινωνικούς και αυτόνομους αγώνες» κάποιος, που δεν έχει αξιοπρέπεια, να ενεργεί ενάντια στον νόμο και σε όλα τα δικαστικά πλαίσια, όταν αυτό δεν θίγει τα συμφέροντά του, αλλά όταν γίνεται το «θύμα» επιστρέφει στο «σπίτι μου, σπιτάκι μου», στις κατασταλτικές μεθόδους του εχθρού. Θα τις χρησιμοποιήσει για να πετύχει τους σκοπούς του. Ακόμα και αν είναι ξεκάθαρα αντίθετο με τη θέση σας ως αναρχικών, οι αναρχικοί είναι ο άμεσος και απόλυτος εχθρός όλων των μορφών εξουσίας.

Ο κοινωνικός αγώνας τώρα, γύρω μας, είναι απλά ένα τσίρκο. Παραστάσεις ακτιβισμού και «μεσσιανισμού» από εκείνους, που αυτό-αποκαλούνται αναρχικοί, που περιορίζουν τον εαυτό τους από τη συμμετοχή στον άμεσο πόλεμο και κρύβονται πίσω από το επιχείρημα της «κατάλληλης στιγμής» για να δράσουν. Ηλιθιότητα και δειλία, που τις απέκτησαν μέσα από το φόβο τους. Ναι, είναι εντελώς φοβισμένοι, προκειμένου να φέρουν τον εαυτό τους στο πεδίο της μάχης και να αντιμετωπίσουν τον εχθρό. Τον πραγματικό εχθρό και όχι τον φανταστικό εχθρό, σαν αυτούς στο facebook ή στο twitter.

Οι κοινωνιστές αναρχικοί, χωρίς αξιοπρέπεια, συχνά χρησιμοποιούν νομικούς δρόμους, ώστε να πετύχουν αυτό, που ονομάζουν «στόχους του αγώνα». Αλλά, το βασικό ερώτημα για εμάς είναι το πώς μπορεί ο αναρχικός αγώνας να χωρέσει μέσα στο νομικό σύστημα, που δημιουργήθηκε από το Κράτος, τον εχθρό του αγώνα μας; Πώς μπορείτε εσείς -που διακηρύσσετε τους εαυτούς σας ως αναρχικούς- να πιστεύετε σε δικηγόρους και στην καλοσύνη τους μέσα στο τσίρκο της «κοινωνικής δράσης», εξαρτώμενοι από τη δικαστική διαδικασία και όλες της τις λεπτομέρειες; Πώς μπορείς να αποκαλείς το «ψεύτικο πλαστικό» ως «αγώνα αυτονομίας», όταν τοποθετείς τον εαυτό σου και μέρος των δραστηριοτήτων σου μέσα στο σύστημα του νόμου. που προέρχεται από τον εχθρό; Πού είναι η αναρχική στάση μέσα σου, όταν υποκλίνεσαι μπροστά στο σφυρί των δικαστών ή μπροστά σε «ριζοσπαστικούς» μη κυβερνητικούς οργανισμούς ή στα μίντια; Πιστεύουμε ότι έχεις μόνο δύο επιλογές: είτε έχεις χάσει εντελώς τα λογικά σου, είτε δεν ήσουν ποτέ αναρχικός, ούτε για ένα χιλιοστό.

Πολλοί από εσάς παρουσιαστήκατε μπροστά στα μίντια για να «εξηγήσετε» ή να «απαντήσετε» ερωτήσεις της κοινωνίας σχετικά με τον αγώνα σας. Φέρατε τον εαυτό σας σε διάλογο με τον εχθρό και την ίδια στιγμή, ακόμα θεωρείτε τους εαυτούς σας αναρχικούς. Μιλήσατε «ευγενικά και ωραία» μπροστά στα μούτρα του εχθρού και είπατε ότι αυτό έγινε για τον αγώνα. Μοιράζεστε στιγμές με τους αριστεριστές και λέτε ότι δεν είστε μέρος τους, αλλά κάθεστε δίπλα τους. Κρατάτε το χέρι των ΜΚΟ, αλλά λέτε ότι έχετε ακόμα αυτονομία. Υπακούτε στον «ειρηνοποιό» και δηλώνετε ότι είστε αντι-ιεραρχικοί; Ζείτε με δύο πρόσωπα, δύο ψεύτικα πρόσωπα: το πρόσωπο των δειλών και το πρόσωπο του ψεύτη.

ΜΕΡΟΣ 3ο

Ξέρουμε πως ποτέ δεν νυχτώνει εκεί στις φυλακές σας. Εκεί μέσα οι αναμνήσεις γδέρνουν και λησμονεί κανείς πως είναι ο ουρανός δίχως τα κάγκελα και τα συρματοπλέγματα. Αν ο θάνατος είχε το δικό του χρώμα, με αυτό θα έπρεπε να είναι βαμμένες οι φυλακές σας. Γιατί εκεί είναι το βασίλειο του αργού θανάτου που τον νιώθεις κάθε μέρα.

–Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς σε συνεργασία με Συμμορίες Συνείδησης, Πυρήνας Sole-Baleno

FAI/IRF, ΣΧΕΔΙΟ ΦΟΙΝΙΚΑΣ και ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΛΕΣΜΑ

Λάβαμε τα νέα για ενέργειες από διαφορετικούς πυρήνες της FAI/IRF ανά την υφήλιο. Από τους συντρόφους του Πυρήνα της FAI στο Ηνωμένο Βασίλειο, επίσης, θέλουμε να καλωσορίσουμε τους συντρόφους μας από τον Πυρήνα Felicity Ann Ryder της FAI, στην Αυστραλία, το γράμμα από τον αναρχικό αιχμάλωτο Ανδρέα Τσαβδαρίδη, τη συντονισμένη επίθεση πυρήνων της ΣΠΦ και του ELF Ρωσίαςκαι την πράξη Νο. 6 του Σχεδίου Φοίνικας, από τους συντρόφους της ΣΠΦ στην Ελλάδα, που έστειλαν το πακέτο-βόμβα στον καριόλη Δημήτρη Μόκκα, [γενικός εισαγγελέας*** για τη Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς-FAI, Αθήνα, Ελλάδα].

Αλλά, πρώτα θέλουμε να μοιραστούμε κάποια πράγματα περισσότερα για τους προβληματισμούς μας σχετικά με το πρόσφατο κείμενο από τον Πυρήνα Felicity Ryder της FAI, στην Αυστραλία. Το κείμενο τιτλοφορείται ως απάντηση στους «πράκτορες της αμφιβολίας» μετά την επίθεση. Κάτι για το οποίο, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να προσθέσουμε μερικά σχόλια από εμάς, ως σύντροφοι ή ως άτομα, που πιστεύουμε ότι ο εχθρός είναι η κοινωνία στην ολότητά της, με όλα της τα περιεχόμενα.

Θέλουμε να ξεκινήσουμε με μία ερώτηση. Γιατί έχετε τόσο σεβασμό για τον εχθρό σας, ώστε να του απευθυνθείτε σχετικά με τη βίαιη επίθεσή σας; Τα μίντια, τα γουρούνια, οι νομοταγείς πολίτες, δικαστές, κοινωνικοί ακτιβιστές, αριστεριστές πολιτικοί ή οποιοδήποτε άλλο κομμάτι της κοινωνίας για εμάς είναι εχθρός. Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Οι υποδομές, η περιουσία ή οι ίδιοι οι άνθρωποι, που στέκονται στο πλευρό της κοινωνίας, είναι ο εχθρός. Γι’ αυτό και δεν έχουμε κανένα σεβασμό ή «ανθρωπισμό» για αυτήν. Τα σχολεία, για παράδειγμα, είναι ένας από τους στόχους μας. Στο παρελθόν, κάψαμε ένα σχολείο, επειδή πιστεύουμε ότι τα σχολεία, όπως είναι, αποτελούν επίσης κομμάτι των κατασταλτικών εργαλείων της κοινωνίας. Τα σχολεία στα μάτια μας είναι το ίδιο με τα εργοστάσια, τα ΑΤΜ, τις τράπεζες, τους αστυνομικούς, τους εμπόρους αυτοκινήτων ή τα σούπερ μάρκετ. Τίποτα από αυτά δεν είναι πιο σημαντικό από το άλλο. Το κάψιμο αστυνομικών γραφείων είναι ίδιο με τις επιθέσεις σε ATM και τράπεζες. Και κάθε ήχος των εξεγερμένων με φωτιά και σφαίρες δεν θα έχει καμία θέση μέσα στην κοινωνική ευταξία. Κάθε βίαιη πράξη εναντίον των αρχών καταστρέφει, πριν ο καπνός αρχίσει να ανεβαίνει. Γι’ αυτό και ο εχθρός θα κάνει τα πάντα για να το καλύψει, προκειμένου να διατηρήσει την κοινωνική ειρήνη.

Όταν δεν δημοσιεύονται στα μίντια ενέργειες της FAI/IRF ή όταν διαψεύδονται, μην χάνετε την ενέργειά σας με το να τις εξηγείτε στον εχθρό ή σε κάποιους δειλούς (κοινωνιστές αναρχικούς για παράδειγμα), που θέλουν να έχουν «καλύτερες και πιο πειστικές αποδείξεις». Μην χάνετε τον χρόνο σας απαντώντας ερωτήσεις από δειλούς με αναρχικά σύμβολα, που σκύβουν το κεφάλι και κάθονται φρόνιμα στο σπίτι τους. Αυτό ακούγεται στον εχθρό σας σαν «ικεσία για το δικαίωμα σε ισορροπημένη ενημέρωση, όπως μεταξύ της αντιπολίτευσης και της κυβέρνησης». Ως αναρχικοί της πράξης, με ενέργειες βίας, δεν χρειάζεται να το κάνετε αυτό.

Τα κείμενα των αναλήψεων ευθύνης δεν απευθύνονται σε αυτούς. Τα κείμενα αυτά, για εμάς, είναι η φωνή των πράξεων. Οι ήχοι με τη μορφή των λέξεων από τους εξαγριωμένους, που θέλουν να μοιραστούν με άλλους την ανάλυση ή τα μηνύματα ή τους χαιρετισμούς τους.

Είτε μεγάλα είτε μικρά σε έκταση, τα κείμενα καθαυτά δεν είναι το σημαντικό. Αλλά, το τι βρίσκεται μέσα σε αυτά τα μηνύματα. Τι είναι αυτό, που κάποιος θέλει να μοιραστεί με άλλους συντρόφους στο εξωτερικό. Το γιατί διαλέγετε τους στόχους σας, ποια είναι η ανάλυσή σας και ποιοι είναι οι σύντροφοι, με τους οποίους θέλετε να μοιραστείτε τη ζεστασιά της φωτιάς των πράξεών σας. Όλα αυτά είναι αυτό που λέμε «περιεχόμενο» σε αυτά τα κείμενα.

Τα κείμενα της FAI/IRF, για εμάς, δεν είναι άρθρα γραμμένα από ακαδημαϊκούς, γεμάτα παραπομπές ή βιβλιογραφικές συστάσεις και θεωρίες του τίποτα. Είναι ποιήματα γεμάτα ρομαντικές λέξεις ελπίδας. Δεν είναι, επίσης, απλά προγράμματα ή στόχοι για άτυπη δικτύωση των βίαιων αναρχικών. Μπορούν να είναι, από την άλλη πλευρά, προτάσεις για τη συνέχιση του πολέμου και για αυτοκριτική μεταξύ των συντρόφων μέσα στο δίκτυο. Μιας και σπάνια βρίσκουμε την ευκαιρία για συναντήσεις πρόσωπο με πρόσωπο, οι αναλήψεις ευθύνης ή τα γράμματα φυλακισμένων αναρχικών παίζουν τον ρόλο του να δίνουν σε κάθε άτομο του εγχειρήματος της FAI/IRF μία φωνή για τη συνοχή της επικοινωνίας. Το να σχεδιάζεις, να αναλύεις, να αποφασίζεις και να επιτίθεσαι, να αξιολογείς, να μοιράζεσαι εμπειρίες και γνώσεις, να σχεδιάζεις ξανά για τις επόμενες ενέργειες.

Σε αυτό το σημείο, το άτυπο δίκτυο των μεταφράσεων αντι-πληροφόρησης γεμίζει το κενό. Για εμάς, το διεθνές εγχείρημα των μεταφράσεων αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα μας. Ο σεβασμός μας και η αγάπη μας απευθύνεται, επίσης, σε εκείνους τους συντρόφους, που δίνουν την ενέργειά τους και τη σκέψη τους, για να επεκτείνουν τα καλέσματα από το ένα μέρος της υφηλίου στο άλλο. Να διαχέουν τον θόρυβο από τον ένα πυρήνα της FAI/IRF στον άλλο. Δεν μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι οι μεταφράσεις της αντι-πληροφόρησης είναι μία μέθοδος αγώνα με μικρότερους κινδύνους, σε σχέση με κάποιον που κουβαλάει εργαλεία εμπρησμού. Στην Ιταλία είδαμε ξεκάθαρα πως ο εχθρός απήγαγε τους αδερφούς και τις αδερφές μας των Culmine και Parole Armata. Είδαμε ότι τα μεταφραστικά εγχειρήματα θεωρούνται από αυτούς επίσης ως «επικίνδυνος» εχθρός και πως θέλουν να τα καταστείλουν.

Αυτός είναι ο λόγος που, κατά τη γνώμη μας, δεν χρειάζεται να εξηγήσετε τίποτα στους εχθρούς. Η FAI/IRF δεν έχει καμία σχέση μαζί τους, παρά μόνο την επιθυμία μας να εκδικηθούμε. Ξεκίνησε αρχικά από τους Συντρόφους της Συνομωσίας των Πυρήνων της Φωτιάς σε συνεργασία με τις Συμμορίες Συνείδησης, στις 7 Ιουνίου, με τη βομβιστική επίθεση στο αυτοκίνητο της διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού, Μαρίας Στέφη. Συνεχίστηκε με τη δεύτερη ενεργεία, στις 20 Ιουνίου, από την Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία (FAI) – Διεθνής Συνωμοσία για την Εκδίκηση (Ελλάδα), που ανατίναξε το αυτοκίνητο του Αργύρη Γκέλμπουρα, γουρούνι των φυλακών. Ανταποκριθήκαμε στέλνοντας φωτιά στο ξενοδοχείο Sheraton, στις 26 Ιουνίου. Το σχέδιο συνεχίστηκε, όταν ο Πυρήνας Κομάντο Mauricio Moralles έστειλε ένα δέμα-βόμβα στον Δημήτρη Χωριανόπουλο, πρώην διοικητή της αντιτρομοκρατικής, στην Ελλάδα.

Μετά από αυτήν την επίθεση, τα γουρούνια επιτέθηκαν στο Στέκι Ναδίρ, στη Θεσσαλονίκη και απήγαγαν τον Σπύρο Μανδύλα και τον Ανδρέα Τσαβδαρίδη. Μια ενέργεια του εχθρού, που μας οδήγησε να στείλουμε φωτιά στη σχολή της αστυνομίας, στο Balikpapan, ως απάντηση και ως άμεση εκδίκηση, στο όνομα της απελευθέρωσης των Μανδύλα και Τσαβδαρίδη. Και δεν σταματάει. Οι έλληνες σύντροφοι της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς – Πυρήνας Ryo έστειλαν ακόμα ένα δέμα-βόμβα στον Δημήτρη Μόκκα, την 1η Σεπτεμβρίου.

Ξεκίνησε στην Ελλάδα και αντήχησε στην Ινδονησία. Γιατί ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα; Διότι, για εμάς, ο Φοίνικας είναι κοινά εγχειρήματα και διεθνή καλέσματα για συντονισμό δράσεων από πυρήνες της FAI/IRF. Δεν περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα ή την Ινδονησία.

Δεν μπορεί να πει κανείς ότι εγχειρήματα του Σχεδίου Φοίνικας είναι μόνο οι επιθέσεις των μηδενιστών και όχι εκείνες από ομάδες ριζοσπαστικών περιβαλλοντιστών και αντι-πολιτισμικών ή ατόμων των ELF/ALF. Αντιθέτως, ο Φοίνικας είναι ένα ανοιχτό κάλεσμα προς πυρήνες της FAI/IRF για επίθεση, για προτάσεις ανάλυσης, συζήτησης ή διαλόγου και ανταλλαγής γνώσης, οργής και σεβασμού μεταξύ συντρόφων, που βρίσκονται μέσα από τα κάγκελα και συντρόφων έξω από αυτά. Για εμάς, ο Φοίνικας είναι το επόμενο βήμα στον διεθνή συντονισμό των δράσεων από πυρήνες της FAI/IRF, ώστε να ξεκινήσουν τη θύελλα της εκδίκησης ενάντια σε όλες τις μορφές εξουσίας. Και θεωρούμε ότι είναι σημαντικό για την ίδια τη FAI/IRF να ενδυναμώσει τη δικτύωση μεταξύ ανώνυμων ατόμων, τα οποία ο γεωγραφικός χώρος εμποδίζει από το να συναντηθούν. Αυτά τα εγχειρήματα είναι μέθοδοι, ώστε άτομα και ομάδες να μοιραστούν προβληματισμούς και έτσι, να ακονίσουν ο ένας τον άλλον.

Αν διαβάσει κάποιος τις αναλήψεις ευθύνης αυτών των ενεργειών, μπορεί ξεκάθαρα να δει γιατί τα εγχειρήματα του Σχεδίου Φοίνικας δεν προσφέρουν παρά εκδίκηση, θυμό και απόλυτη αλληλεγγύη στους συντρόφους μας, που βρίσκονται μέσα από τα κάγκελα, σε όλον τον κόσμο. Μέσα από πράξεις, στέλνουμε τους επαναστατικούς μας χαιρετισμούς στους αιχμαλώτους του πολέμου ενάντια στο υπάρχον. Δεν θέλουμε τίποτα και δεν σκοπεύουμε να μεταρρυθμίσουμε την κοινωνία ή να αντιπαρατεθούμε με τους ειρηνιστές ή τους κοινωνικούς ακτιβιστές, που για εμάς επίσης είναι εχθροί. Θέλουμε μόνο ολοκληρωτικό πόλεμο για την καταστροφή της κοινωνίας. Θέλουμε να γκρεμίσουμε κάθε μορφή και κάθε εργαλείο του εχθρού και να του βάλουμε φωτιά – παρόλο που κι εμείς καίμε μέσα του.

Η Διεθνής Συνομωσία Εκδίκησης είναι μια ομάδα άμεσης δράσης και θεωρούμε τους εαυτούς μας αναπόσπαστο κομμάτι του νέου κύματος των μηδενιστών-αντικοινωνικών, που χρησιμοποιούν τη βία ως μέθοδο αγώνα. Ως μηδενιστές, μοιραζόμαστε το ίδιο συναίσθημα με τους συντρόφους, όταν συλλαμβάνονται από γουρούνια και αντιμετωπίζουν κατηγορίες εξαιτίας των επιλογών τους. Και συνειδητοποιούμε ότι σε όλον τον κόσμο πολλοί σύντροφοι είναι ακόμα φυλακισμένοι από τον εχθρό. Marco Camenish, Gabriel Pombo da Silva, ΣΠΦ-Πυρήνας Φυλακισμένων Μελών, Hans Niemeyer, Ivan Silva και Carla Verdugo, οι τέσσερις αναρχικοί της υπόθεσης της Κοζάνης, Alfredo Cospito και Nicola Gai, Walter Bond, John Bowden, Fredy Fuentevilla – Marcelo Villarroel – Juan Aliste Vega, Jock Palfreeman, οι φυγάδες Νίκος Μαζιώτης και Πόλα Ρούπα και η Felicity Ann Ryder. Σε αυτούς αφιερώνουμε αυτήν την επιστολή, με αγάπη και αλληλεγγύη.

Η φωτιά του Φοίνικα δεν σβήνει και καλούμε όλους εσάς, σύντροφοι, να ενωθείτε μαζί μας και να μοιραστούμε τις επιθυμίες μας. Ανάψτε τις φωτιές σας, ξαναγεμίστε τα όπλα σας και αφήστε τη νύχτα να χρωματιστεί με τις στάχτες των εχθρών.

Για το απόλυτο χάος

Μέχρι το τέλος της κοινωνίας

Μέχρι την αναρχία

Όλες οι μονάδες και οι πυρήνες της Διεθνούς Συνομωσίας Εκδίκησης, FAI/IRF Ινδονησίας

Σημειώσεις:

(*) Στην αγγλική εκδοχή, ο Novatore έγραψε για τον «Χριστιανισμό», αλλά για εμάς, όλες οι θρησκείες είναι το ίδιο και δεν υπάρχει καμία ανάγκη να υπερασπιστούμε κάποια. Για εμάς, στην ομάδα, οι θρησκείες είναι σκατά.

Σ.τ.Μ. (**) Για την υπόθεση των Eat και Billy, μπορείτε να διαβάσετε και στη μπροσούρα «MENYERANG! – Στιγμιότυπα του αναρχικού πολέμου από την Ινδονησία»

(***) Οι συντάκτες της επιστολής αναφέρουν τον Δημήτρη Μόκκα ως «chief prosecutor». Ο Μόκκας είναι ανακριτής.

Πηγή: 325

Ινδονησία: Εμπρησμός στο Ινστιτούτο Τεχνών της Τζακάρτα

Ο πολιτισμός δεν καθιερώνεται από μόνος του, αλλά από τους ανθρώπους που τον υποστηρίζουν. Ανθρώπους, που μετέτρεψαν τον εαυτό τους σε πυλώνες του πολιτισμού. Οι άνθρωποι είναι αυτοί που γέννησαν τον πολιτισμό. Αυτό σημαίνει, επίσης, ότι κανείς δεν είναι αθώος ή μη ένοχος σε αυτήν τη ζωή. Ο καθένας παίζει τον ρόλο του στην υποστήριξη της βιωσιμότητας του πολιτισμού. Έτσι, κάθε κατασκεύασμα, κάθε αξία, ιδιοκτησία, πράξεις και οποιοσδήποτε απολαμβάνει τα οφέλη του πολιτισμού, είναι εχθρός για εμάς.

Γιατί έτσι;

Οι άνθρωποι είναι οι δημιουργοί αυτού που αποκαλείται Κουλτούρα. Η Κουλτούρα είναι ο άμεσος αντικατοπτρισμός του πολιτισμού. Η Κουλτούρα δεν είναι παρά μία από τις διαδικασίες πλύσης εγκεφάλου, ώστε να κάνει κάποιον να υποκλιθεί και να υποβαθμίσει τις άγριες επιθυμίες. Η Κουλτούρα δεν είναι μόνο ένα σύνολο αξιών, αλλά και εργαλεία καταπίεσης και ηγεμονίας. Και δύο μορφές, ανάμεσα στα πολλά πρόσωπα της Κουλτούρας, είναι το σχολείο και οι τέχνες.

Αυτό μας οδήγησε, στις 20 Αυγούστου, να στείλουμε τη φωτιά μας στο Ινστιτούτο Τεχνών της Τζακάρτα, που βρίσκεται στην περιοχή Cikini. Είχαμε μαζί μας το μίσος στην καρδιά για το μέρος που συχνάζουν καλλιτέχνες, οι οποίοι είναι απλά μαριονέτες του πολιτισμού. Τοποθετήσαμε έναν εμπρηστικό μηχανισμό σε μία άδεια αίθουσα, στον τρίτο όροφο, το απόγευμα. Πραγματοποιήσαμε τη δράση μας μπροστά στα μούτρα μια ομάδας καλλιτεχνών, που αυτοπροσδιορίζονται ως avant-garde και που αισθάνονται ότι είναι επαναστάτες. Βάλαμε τη φωτιά για να γελάσουμε με την παθητικότητά τους, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία ακόμα χειρονομία, η οποία βοηθά τον πολιτισμό να συνεχίζεται.

Το Ινστιτούτο Τεχνών της Τζακάρτα εδώ και καιρό είναι γεμάτο ψευδαισθήσεις. Αυτό το μέρος εκτρέφει άτομα, που παίζουν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία μιας «αντι-κουλτούρας», η οποία είναι απλά μία άλλη κουλτούρα, αντί να ανακαλύπτουν και να επιτίθενται στη συνολική εικόνα της κουλτούρας, τον Πολιτισμό. Παράγουν τραγούδια, ζωγραφιές, κτίρια, ποιήματα και διάφορες μορφές τέχνης, προκειμένου να βοηθήσουν τον πολιτισμό να χώσει τα νύχια της κυριαρχίας του.

Μετανιώνουμε μόνο για το ότι η φωτιά απέτυχε να κάψει ολόκληρο το κτίριο, επειδή κάποιοι άλλοι βοηθοί του πολιτισμού, οι πυροσβέστες, έφτασαν σε λιγότερο από μία ώρα και έσβησαν τις εστίες. Αλλά, δεν είναι αυτό το τέλος της τελευταίας μας ενέργειας. Θα σας χτυπήσουμε ξανά.

Μέτωπο Απελευθέρωσης της Γης – Ινδονησιακή Φράξια

ΥΓ: Στέλνουμε τους χαιρετισμούς μας στους FAI/ Φίλοι της Γης, στην Αργεντινή, οι οποίοι έκαψαν εκατοντάδες αυτοκίνητα και στους συντρόφους του ELF στη Ρωσία. Επίσης, στους εξεγερσιακούς φυλακισμένους σε όλον τον κόσμο.

Λινκς από καθεστωτικά μέσα: 1, 2

Πηγή: 325

MENYERANG! – Στιγμιότυπα του αναρχικού πολέμου από την Ινδονησία

 

415-flammen-1 - Copy

Νέα μπροσούρα του εγχειρήματος, για το χώρο της ριζοσπαστικής Αναρχίας στην Ινδονησία.

Περιεχόμενα:

Για το αναρχικό μεταφραστικό/εκδοτικό εγχείρημα Έρεβος (σελ.4)

Εισαγωγικό σημείωμα της έκδοσης (σελ.5)

Συνέντευξη με τα πρώην μέλη του ανατρεπτικού αναρχικού εγχειρήματος NEGASI, από την Ινδονησία (σελ.6)

Αντάρτικο πόλης και FAI/IRF Ινδονησίας (σελ.12)

Για τους συντρόφους Eat και Billy (σελ.29)

Για το σύντροφο Ryo (σελ.47)

Η μπροσούρα τυπώθηκε σε περιορισμένα αντίτυπα και διακινείται χέρι με χέρι μετά από επικοινωνία με το εγχείρημα. Μπορείτε να κατεβάσετε το PDF, εδώ.

Ινδονησία: Εμπρησμός του τρίτου ορόφου του ξενοδοχείου Sheraton (Τζακάρτα)

«Αλυσοδεμένα αδέρφια, σύντροφοι που υποφέρετε, η μάχη πλησιάζει. Σύντομα, μεθυσμένοι από εκδίκηση, θα ξεχυθούμε στην επίθεσή• κι ο εχθρός θα τραπεί σε φυγή, γιατί η Ομοσπονδία του Άλγους είναι τρομερή.» Bruno Filippi

Η ενέργεια μας (αν μπορεί να ονομαστεί) μπορεί να ονομαστεί ΣΧΕΔΙΟ ΦΟΙΝΙΚΑΣ – ΠΡΑΞΗ ΤΡΙΤΗ. Αυτή είναι η συλλογική μας απόφαση, να απαντήσουμε στο κάλεσμα των συντρόφων από την Ελλάδα. (1) (2)

Απόψε, (26 Ιούνη) κινηθήκαμε φέροντας τη φωτιά και κάψαμε τον τρίτο όροφο του ξενοδοχείου Sheraton, στην οδό Sahari Mountain, στην Τζακάρτα. Η φωτιά μας είναι μια απάντηση στο κάλεσμα των συντρόφων του Σχεδίου Φοίνικας από την Ελλάδα και μια χειρονομία αλληλεγγύης στον Κ. Σακκά, αναρχικό που βρίσκεται σε απεργία πείνας για να κατακτήσει την ελευθερία του. Τοποθετήσαμε τον εκρηκτικό μηχανισμό με χρονοκαθυστέρηση, σε έναν από τους κάδους απορριμάτων, στο δωμάτιο του karaoke (που βρίσκεται στον τρίτο όροφο) και αφήσαμε τη φωτιά να μιλήσει για μας.

Στέλνουμε τους επαναστατικούς μας χαιρετισμούς στα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, στους 4 αναρχικούς που συνελήφθησαν στην Κοζάνη -δε σας ξεχνάμε ποτέ-, στους Cospito και Gai, στους Carla, Ivan, Juan, Marcello και Freddy, στο Henry και όπως πάντα, σε όλους τους φυλακισμένους αναρχικούς σε Ελλάδα και Ιταλία, καθώς και σ’ εκείνους των πυρήνων της FAI/IRF σε όλον τον κόσμο.

Ας κάνουμε το σχέδιο Φοίνικας ένα διεθνές σχέδιο εκδίκησης!

ΜΟΝΑΔΑ ΘΥΜΟΥ

ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ                                                                                                                                                          

FAI-IRF

Ευχαριστούμε το σύντροφο απο το Contra Info για την ακριβή μετάφραση της ρήσης του Bruno Filippi.

Πηγή: 325