Η Στρατιωτική προπαγάνδα απεικονίζει τις ένοπλες δυνάμεις ως προστάτες του “λαού”. Αυτό την απαρχή των πολιτισμών, αυτό έχει χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει την κατάκτηση και την κατοχή επικράτειας για τις άρχουσες τάξεις, θυσιάζοντας τους λακέδες τους για τη δημιουργία μικρών ή μεγάλων αυτοκρατοριών.
Αναμένουν από εμάς να πιστέψουμε (ή τουλάχιστον να φερθούμε σα να πιστεύουμε) ότι ό,τι είναι προς το συμφέρον των πολιτικών, των στρατηγών και των οικονομολόγων, είναι πραγματικά και προς το δικό μας συμφέρον.
Αλλά, δεν είμαστε αφελείς. Αυτό το πρωινό, σηκώθηκε καπνός πάνω από το Clifton, καπνός προερχόμενος από δύο φορτηγάκια και ένα μεγάλο άσπρο μεταφορέα προσωπικού, που πυρπολήσαμε με χαμηλής τεχνολογίας πυροκροτητές, αφού παραβιάσαμε το στρατόπεδο της μονάδας του Βασιλικού Σώματος Πεζοναυτών[1] στο Μπρίστολ, η οποία έχει ήδη αναπτυχθεί στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Είναι αηδιαστικό το πώς αυτοί οι κομμάντο μερικής απασχόλησης θεωρούν πως μπορούν να επιχειρούν εδώ απολαμβάνοντας ασυλία, την ίδια στιγμή που αλλού οι ίδιοι και οι συνάδελφοί τους σφαγιάζουν, βιάζουν και τρομοκρατούν. Ο Alexander Blackman, ο Βρετανός πεζοναύτης εκτελεστής, του οποίου οι δράσεις στο Αφγανιστάν αποκαλύφθηκαν πρόσφατα, είναι μόνον ένα παράδειγμα της συστηματικής γενικότερης βαρβαρότητάς τους και όχι η αξιολύπητη εκτροπή, όπως παρουσιάζεται. Εξάλλου, οπουδήποτε βρίσκονται στρατεύματα, αποτελούν ένα σύμβολο της κρατικής κυριαρχίας που επιβάλλουν. Το σύμβολο εκείνο είναι ίσως λίγο κλονισμένο τώρα για όσους έχουν γνώση αυτής της ένωσης. Για τα γρανάζια της μηχανής του πολέμου, αυτά τα αντάρτικα χτυπήματα, πίσω από τις γραμμές, παραμένουν μια διαρκής απειλή.
Τους βλέπουμε να στρατολογούν σε πόλεις, κολλέγια και γραφεία ευρέσεως εργασίας, να στρέφονται στις εκμεταλλευόμενες και αποκλεισμένες τάξεις με χρήματα βαμμένα με αίμα, βλακώδη πατριωτισμό και την υπόσχεση πως η περιπέτεια θα αντικαταστήσει τη μιζέρια τους, με ματσό κέντρα εκπαίδευσης νεοσύλλεκτων ή δωμάτια ελέγχου για τεχνολογία απομακρυσμένης εκτέλεσης, παρόμοια με αυτήν των βιντοπαιχνιδιών. Παρά τις περικοπές, η Βρετανία διαθέτει ακόμα τον τέταρτο μεγαλύτερο προϋπολογισμό για στρατιωτικές δαπάνες στον κόσμο, από τη στιγμή που συνδέεται με μια αυτοκρατορική κληρονομιά γενοκτονίας και υποδούλωσης. Στις μέρες μας, τα στρατεύματα των δυτικών είναι ικανά για δημοκρατικούς-επεκτατικούς πολέμους, “ειρηνευτικές” επεμβάσεις με στόχο να διευκολυνθεί η νέα αποικιακή εποχή της εταιρικής παγκοσμιοποίησης, της καταστολής της εξεγερτικότητας, των γεωπολιτικών ελιγμών και του ελέγχου των πόρων, ή προετοιμασμένα για εσωτερική αστυνόμευση και απεργοσπασία. Τα άκρα τους είναι τα ίδια, όπως ήταν πάντα, εδώ όπως στο Αφγανιστάν, το Μάλι ή τη Λιβύη – οι εξουσιαστές ψεύδονται, οι φτωχοί πεθαίνουν, ο καπιταλισμός επωφελείται.
Ο πόλεμος είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό του παγκοσμίου συστήματος, ωθούμενος σε προηγουμένως αδιανόητη κλίμακα από τη νέα τεχνολογία και τη μαζική κοινωνική οργάνωση και είναι απαραίτητος στους κρατούντες, τόσο για κοινωνικό έλεγχο, όσο και για οικονομική ανάπτυξη. Πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία, πόλεμος ενάντια στο ναρκεμπόριο, πόλεμος για το πετρέλαιο, σύντομα ακόμα και πόλεμος για τον έλεγχο του καθαρού νερού – αυτή είναι η πορεία του βιομηχανικού πολιτισμού προς το θάνατο. Ο ελεεινός καταναγκασμός μιας κλειδωμένης “ειρήνης” στη “μετα-βιομηχανική” Βρετανία είναι πραγματικά μόνο ένα λεπτό στρώμα πάγου, που επικυρώθηκε πάνω από τα λάφυρα των πολυάριθμων συγκρούσεων μηχανικής στο εξωτερικό, για τον έλεγχο της γης, των μετάλλων και της εργασίας. Με τη διάνοιξη των ρωγμών, που συναντάμε σ’ αυτόν τον φλοιό, καταθέτουμε την επίθεσή μας σε ένα πλούσιο κληροδότημα εξεγέρσεων και ανυποταξίας. Κοινωνικός πόλεμος, αυτός βρίσκεται μεταξύ ημών και όλης της εκμετάλλευσης και του εξαναγκασμού του κόσμου, αυτός είναι ο μοναδικός πόλεμος, που δεχόμαστε και διεξάγουμε. Δρούμε για να αναδείξουμε τις ξεκάθαρες ευκαιρίες να παραμερίσουμε την παθητικότητά μας σε μια κοινωνική τάξη, που θεμελιώνεται στη συνεργασία μας με ό,τι μας καταπιέζει. Μπορούμε να εξεγερθούμε με όλα τα κατάλληλα μέσα για την πιθανότητα μιας ζωής απαλλαγμένης από την εξουσία, ατομικά ή με όσους βρίσκονται κοντά μας, ενώ ξεπερνάμε εκείνους, που διαρκώς λεηλατούν το μυαλό μας, τις σχέσεις μας και το περιβάλλον. Το σύστημα -το οποίο περιλαμβάνει το στρατό και άλλους- προσπαθεί να μετατρέψει όλα όσα αγαπάμε σε ένα καθεστώς υπακοής, απομόνωσης και απονεκρωμένων αγαθών. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να συναντιούνται με την αδιαλλαξία και την εχθρότητα, όπου και αν βαδίζουν. Θα έπρεπε να μας περιμένουν.
Ενάντια στα παγκόσμια παιχνίδια εξουσίας της κυριαρχίας – Διεθνής αλληλεγγύη!
Ενάντια στη στρατιωτικοποιημένη ειρήνη της βασίλισσας – Κοινωνικός πόλεμος!
– Ομάδα Ανταρσίας της FAI –
Σημαντική σημείωση: Με αυτόν τον τρόπο, επιλέγουμε να τιμήσουμε την τραγικά σύντομη ζωή του συντρόφου μας Darko Mathers. Μέσα από “αυτόν τον κόσμο που πρέπει να ζήσουμε”, ο Darko είχε τη σύντομη διαφυγή. Ευχόμαστε μόνο να είχε παραμείνει εδώ, ώστε να χορεύαμε ίσως μια μέρα μαζί ανάμεσα στα συντρίμμια. Όπως έχουν τα πράγματα, τον κρατάμε κοντά μας όχι για ένα λεπτό σιγής, αλλά για μια ζωή μάχης. Για ακόμα μια φορά, τα λόγια του Bruno Filippi:
“Ψυχές που θρηνείτε σε αυτόν τον κόσμο, σας καλώ να συγκεντρωθείτε. Η σημαία κυματίζει ήδη. Είναι μαύρη· στέκεται πένθιμα. Εμπρός, λοιπόν, άγριοι Προμηθείς. Η κραυγή της εκδίκησης είναι μια μουσική γλυκιά και αγαπητή.”Η, αντίστοιχη του στόχου μας, ομάδα ασφαλείας στη Ρωσία, βρίσκεται τώρα συγκεντρωμένη εν όψει των χειμερινών Ολυμπιακών αγώνων. Ενθυμούμενοι το τεράστιο θέαμα με τα στρατεύματα και τις δυνάμεις ασφαλείας, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων του Λονδίνου και έχοντας στο νου μας πως αυτοί οι αγώνες σημαίνουν πάντα και στρατιωτικοποιημένη καταστολή ανάμεσα στις άλλες θηριωδίες, ο εμπρησμός μας αποδεικνύει πως η αντι-Ολυμπιακή φλόγα ζει ακόμα. Επίσης, καθώς εκτελούσαμε την ενέργεια, είχαμε έντονα στο μυαλό μας τον Ilya Romanov, που τραυματίστηκε τον Οκτώβριο σε εκείνη τη χώρα και κρατείται τώρα για ακόμη μια φορά από τους κωλόμπατσους.
Την πλήρη στήριξή μας στην αδάμαστη στάση των Monica Caballero και Francisco Solar, καθώς περιμένουν τη δίκη τους για την εμπρηστική τους δράση στη Σαραγόσσα (Ισπανία) – καμιά υποχώρηση, καμιά παράδοση. Τέλος, αυτή η ενέργεια καλωσορίζει την έκρηξη των μαχητών δρόμου του black block και τους διεθνιστικούς εμπρηστικούς πυρήνες (μεταξύ των οποίων και η FAI) στη Βραζιλία και στέλνει έναν εγκάρδιο χαιρετισμό στη διεθνή ομάδα άμεσης δράσης (GARI) στη Γαλλία και στους φυλακισμένους της φυλακής του Όκλαντ, που εξεγέρθηκαν τον προηγούμενο μήνα, εδώ στην Αγγλία. Εμπρός, περισσότερη φωτιά σε κράτος, στρατούς, σχολεία, εκκλησίες, γραφειοκρατίες, φυλακές και τον πολιτισμό που τα δημιουργεί.
[1]. Royal Marine Reserve (RMR): Σώμα πεζοναυτών που επιχειρεί βοηθητικά προς το αντίστοιχο τακτικό σώμα του στρατού της Αγγλίας, σε περιπτώσεις πολέμου ή εθνικής κρίσης. Αποτελείται από 600-1000 άνδρες, που βρίσκονται σε μονάδες διασκορπισμένες στην επικράτεια της χώρας.
Πηγή: 325