Ιταλία: Δράση ενάντια σε ζωοτόμους (Μιλάνο)

Τη νύχτα της 6ης Ιανουαρίου, κολλήσαμε αφίσες και γράψαμε με σπρέι στα σπίτια 4 ζωοτόμων του Πανεπιστημίου του Μιλάνου (Ιταλία), τους Alberto Corsini, Maura Francolini, Claudio Genchi και Edgardo d’angelo. Στις αφίσες υπήρχαν προσωπικά τους δεδομένα, φωτογραφίες και περιγραφές των ωμοτήτων τους.

Μια μικρή δράση σαν αυτή, που πάντα αποτελούσε κομμάτι των πρακτικών του κινήματος για την απελευθέρωση των ζώων, δημιούργησε ισχυρό θόρυβο στα μέσα ενημέρωσης, παρουσιάζοντας αυτούς τους εκτελεστές ως θύματα και ευεργέτες της ανθρωπότητας. Αυτό που κάνουν καθημερινά, όμως, είναι να προκαλούν πόνο και θάνατο. Δεν ξεχνάμε τι συμβαίνει μέσα στα εργαστήριά τους και ότι δεν θέλουμε να μας το δείξουν, δηλαδή τρομοκρατημένα ζώα, που υποχρεώνονται να ζουν μια ζωή κόλαση και υποβάλλονται σε φρικτή μεταχείριση, μέχρι τον θάνατο.

Ανέκαθεν, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι πολιτικοί και τα πανεπιστήμια υπερασπίζονταν από κοινού τη βιομηχανία της έρευνας και της επιστημονικής εξουσίας, που δίνει στον εαυτό της το δικαίωμα διάθεσης της ζωής και του θανάτου άλλων ζωντανών υπάρξεων και ολόκληρου του πλανήτη. Η θυματοποιητική στάση των καθηγητών, των φοιτητών και των ερευνητών, που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους ο ένας στον άλλο, δείχνει ότι αισθάνονται πως δέχονται επίθεση… Ας μην τους αφήσουμε να ησυχάσουν, ούτε για ένα λεπτό! Δεν πρέπει να κοιμούνται ήσυχοι! Τα προσωπικά τους δεδομένα είναι δημόσια και μπορούν να βρεθούν εύκολα, χρειάζεται απλά λίγη φαντασία!

Για το τέλος της ζωοτομίας και για την απελευθέρωση των ζώων.

ALF

Πηγή: Bite Back

Ρωσία: Εμπρησμός δύο οχημάτων σε εργοτάξιο από το ELF (Μόσχα)

Κατά τη διάρκεια της νύχτας 31 Δεκεμβρίου – 1 Ιανουαρίου, πυρπολήσαμε δύο οχήματα σε ένα εργοτάξιο στα νότια της Μόσχας. Η ασφάλεια δεν περίμενε να εμφανιστούμε, καθώς ήταν απασχολημένοι να πίνουν μέχρι αναισθησίας μέσα στο φυλάκιο. Έτσι, χρησιμοποιήσαμε 2 μπιτόνια βενζίνης και μερικά στουπιά, ώστε να καταστρέψουμε αφύλαχτα μηχανήματα. Κανένας τραυματισμός δεν προκλήθηκε από τις ενέργειές μας (η μόνη ζημιά που έγινε ήταν στο πορτοφόλι του εργολάβου).

Αφιερώνουμε αυτήν την ενέργειας σε αναρχικούς από τη Λευκορωσία, αυτούς που παραμένουν φυλακισμένοι. Παιδιά, σας θυμόμαστε, μας λείπετε και περιμένουμε να βρεθείτε ξανά ελεύθεροι. Ζητάμε από τον Αναρχικό Μαύρο Σταυρό της  Λευκορωσίας να βοηθήσει, ώστε να κυκλοφορήσει αυτή η πληροφορία και να ενημερωθούν οι φυλακισμένοι σύντροφοί μας για τα λόγια και τις πράξεις μας. Ελπίζουμε αυτά τα νέα να βοηθήσουν, ώστε να φτιάξει λίγο η διάθεσή σας και ότι θα σας κρατήσουν ζεστούς και χαμογελαστούς, μέσα στη γκρίζα πραγματικότητα της φυλακής.

Σχετικά με τον οικολογικό ακτιβισμό, δεν σκοπεύουμε να κάνουμε αναστροφή. Σε αντίθεση με την κυρία Chirikova (αυτοαποκαλούμενη ηγέτιδα των μαζικών διαμαρτυριών στον αγώνα για το δάσος Khimki) εμείς δεν ψάχνουμε μια ζεστή θεσούλα στην τοπική αυτοδιοίκηση. Γι’ αυτό, μπορούμε να κάνουμε ό,τι χρειάζεται να γίνει. Δεν δεχόμαστε γκρίνιες όπως «Η βία είναι κακή, δεν πρέπει να πυρπολούμε αυτοκίνητα, πρέπει να έχουμε περισσότερες υπογραφές στις καταγγελίες, προκειμένου να ακουστούμε από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση». Αυτό μας θυμίζει τον φόβο ενός ανθρώπου, που ανησυχεί μήπως χάσει την εύνοια αυτών που έχουν την εξουσία. Αν επιτρέψουμε σε κάποιον να ασκήσει βία εναντίον μας, σημαίνει ότι υψώνουμε λευκή σημαία. Είναι καιρός να αμφισβητήσουμε το σκεπτικό πίσω από τις συνεχιζόμενες υποχωρήσεις υπό το βάρος των χτυπημάτων των αρχών. Είναι καιρός να σταματήσετε να κρύβετε την ανικανότητά σας να δράσετε, πίσω από φράσεις όπως «δεν πρέπει να ενεργούμε, αυτή είναι βίαιη τακτική» ή «αυτό είναι πολύ μάτσο» ή «αυτό είναι παράνομο». Αν γουστάρετε να ζητάτε άδεια για να διαμαρτυρηθείτε, πρέπει να καταλάβετε ότι στην ουσία πουλάτε τον εαυτό σας. Μόνο ανεξέλεγκτες μορφές αντίστασης μπορούν να ελπίζουν ότι θα παραμείνουν ελεύθερες. Οποιαδήποτε διαμαρτυρία συντονίζεται κάτω από μια φιλελεύθερη ομπρέλα, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Συγκεντρώστε τις δυνάμεις σας, παραμείνετε ελεύθεροι και άγριοι, γαμώτο!

IRF/ELF

Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο/Μέτωπο Απελευθέρωσης της Γης

Μόσχα 2014

Πηγή: 325

Αγγλία: Εμπρηστική επίθεση σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων της ΚΙΑ (Bath, 08/01/2014)

Στις 8 Ιανουαρίου, τοποθετήθηκε εμπρηστικός μηχανισμός με χρονοκαθυστέρηση στην αντιπροσωπεία της ΚΙΑ, στην οδό Lower Bristol, στο Bath. Προκλήθηκαν φθορές στην πρόσοψη. Ένα ολοκαίνουριο 4χ4 και τρία αυτοκίνητα τυλίχθηκαν, επίσης, στις φλόγες. Μια άμεση επίθεση στις εκμεταλλευτικές κατασκευαστικές βιομηχανίες, που κερδοφορούν, πνίγοντας τον κόσμο μας και που κατασκευάζουν σύμβολα κύρους για τους ταξικούς μας εχθρούς. Αυτός ο τομέας του Μετώπου Απελευθέρωσης της Γης και της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας, τους έχει στο στόχαστρο.

Με καθαρούς τους μπάτσους της εκτέλεσης του Mark Duggan, που πυροδότησε τα μπάχαλα του 2011, είναι η καλύτερη στιγμή από ποτέ για να ξαναβάλουμε φωτιά στους δρόμους.

Δυστυχώς για τον εχθρό, ο 32άχρονος, που συνελήφθη για την ενέργεια, δεν έχει καμιά σχέση με την ομάδα μας.

Έμπρακτη αλληλεγγύη:

– Στους νέους αγώνες, που ξεκινούν εναντίον των προγραμμάτων κατασκευής δρόμων στην Αγγλία (ίχνη των οποίων είδαμε στο Combe Haven) και ειδικά σε εκείνους, που την επόμενη φορά δεν θα διαλέξουν το δρόμο των φιλελεύθερων και των πασιφιστών.

– Στον Ελβετό αναρχικό Marco Camenisch (που βρίσκεται σε απεργία πείνας και άρνηση εργασίας απ΄τις 30/12/2013) και τους αναρχικούς κρατουμένους της άτυπης οργάνωσης Alfredo Cospito και Nicola Gai, στην Ιταλία.

– Στον Henry Zegarrundo (τον οποίον αναγνωρίζουμε ως αδελφό πνεύμα μέσα από τα γράμματά του), που στοχοποιήθηκε από τους Βολιβιανούς εισαγγελείς, σε εκείνους που βρίσκονται στην παρανομία και στους αναρχικούς και τους ιθαγενικούς πληθυσμούς, που παλεύουν ακόμα εναντίον της ανάπτυξης των λεωφόρων.

Αιωνόβια Αντίσταση ELF – FAI

Μπρίστολ – Τολούκα – Τζακάρτα – Μόσχα – Μπουένος Άιρες – Μελβούρνη, κρατήστε τις φωτιές αναμμένες.

Πηγή: Act for Freedom Now!

Αγγλία: Βομβιστική επίθεση σε γραφεία της γαλλικής πολυεθνικής Vinci (Μπρίστολ, 07/01/2014)

Πιστεύουμε ότι οποιοσδήποτε αντιμετωπίζει σοβαρά την κυριαρχία, ως έχει σήμερα, αργά ή γρήγορα θα βρεθεί μπροστά στα ζητήματα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Είναι ξεκάθαρο το πώς και οι δύο παίζουν έναν όλο και πιο ζωτικό ρόλο για την κυρίαρχη τάξη, μέσα από τη δημιουργία, τη διαχείριση και τη διάχυση του ελέγχου εντός της κοινωνίας και σε βάρος του υπόλοιπου πλανήτη, από τον οποίο λανθασμένα έχουμε διαχωριστεί. Διερευνώντας την ανάπτυξη αυτών των δυνάμεων στην περιοχή μας και το ποιος την καθιστά δυνατή, φτάσαμε στη Vinci.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο γαλλικός πολυεθνικός ενεργειακός και κατασκευαστικός γίγαντας Vinci πραγματοποιεί εξειδικευμένες κατασκευαστικές υπηρεσίες για την αστυνομία, το υπουργείο άμυνας και τις φυλακές, χωματουργικές εργασίες για αυτοκινητόδρομους, σιδηρόδρομους και λατομεία, σταθμούς ενέργειας, υπεράκτιες πλατφόρμες εξόρυξης και νέους πυρηνικούς σταθμούς, καθώς και εμπορικά κέντρα και άλλα παρόμοια.

Παγκοσμίως, αυτή η εταιρεία και οι θυγατρικές της δραστηριοποιούνται σε πολλούς τομείς: χτίσιμο φραγμάτων, ιδιωτικές υπηρεσίες ασφάλειας (security), αεροδρόμια, ορυχεία ουρανίου. Αυτά τα καθάρματα δεν έχουν πρόβλημα να προκαλέσουν μακελειό στη γη, σε εμάς, ως μέρος της, υψώνοντας ένα βιομηχανικό κλουβί γύρω μας, τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά και να τρέφονται από τον μόχθο του εργατικού τους δυναμικού, ενώ τα αφεντικά γεμίζουν τις τσέπες τους και προχωράνε στο επόμενο συμβόλαιο. Για αυτούς τους λόγους, κάνουμε επίθεση στη Vinci, έτσι κι αλλιώς, αλλά ένα από τα βασικά μας κίνητρα, που τους βάλαμε στο στόχαστρο, είναι ότι είναι υπεύθυνοι για την κατασκευή του νέου Κέντρου Βιολογικών Επιστημών (Biological Life Sciences Centre), που θα ανοίξει σύντομα στο πανεπιστήμιο του Μπρίστολ. Πυροδοτήσαμε έναν εκρηκτικό μηχανισμό στα γραφεία της Vinci, στο επιχειρηματικό πάρκο Vantage, βόρεια του Μπρίστολ, περίπου στις 3:45 χθες το πρωί (6 Ιανουαρίου). Τοποθετήθηκε με σκοπό να κόψει τις γραμμές ρεύματος, να κάψει το εξωτερικό και να ξεκινήσει φωτιά στο εσωτερικό.

Θεωρήσαμε την παρακείμενη αγγλική εταιρεία ως αξιόλογο δευτερεύοντα στόχο σε περίπτωση ζημιών (η Whitehead, ένας ακόμα όμιλος κατασκευαστικών υπηρεσιών, που αναλαμβάνει δουλειές για τη Vinci). Μια εγκατάσταση αξίας 54 εκατομμυρίων λιρών, το  Biological Life Sciences Centre, θα προσφέρει μαθήματα για “την επόμενη γενιά βιολόγων”, καθώς και για υπάρχοντες ειδικούς, με στόχο να βελτιώσει τη συνεργασία με το κέντρο νανοτεχνολογίας του πανεπιστημίου, ακριβώς απέναντι από τα εργαστήρια γενετικής μηχανικής, ζωοτομίας και αναπαραγωγής της ιατρικής σχολής.

Το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα θεωρεί τις εξελίξεις σε αυτά τα πεδία ως κλειδία για τον νέο γύρο ανακαλύψεων, εγκλεισμού και δημιουργίας πλούτου. Καθώς η περιοχή γύρω από το Μπρίστολ και το Μπαθ στεγάζει το μεγαλύτερο σύμπλεγμα σχεδιασμού υψηλής τεχνολογίας του κόσμου, μετά τη Silicon Valley της Αμερικής, αυτή η “επανάσταση” συμβαίνει μπροστά στην πόρτα μας “με το Μπρίστολ να αποτελεί ένα συναρπαστικό και ιδανικό μέρος για την πραγματοποίηση ερευνών τα επόμενα χρόνια”. (Αυτό, σύμφωνα με τα λόγια του καθηγητή Gary Foster, η δουλειά του οποίου, στο πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, πάνω στην γενετική τροποποίηση και άλλες βιοτεχνολογίες, τρέφει την ολέθρια φαρμακευτική βιομηχανία, όπως τη GlaxoSmithKline. Το πανεπιστήμιο εκτρέφει γενετικά τροποποιημένα ποντίκια, για παράδειγμα, και στη συνέχεια, υποβάλλει με νοσηρότητα αυτά τα ζωντανά πλάσματα σε εκτεταμένες νευρολογικές βλάβες και παραδίδει τα αποτελέσματα στις βιομηχανίες φαρμάκων).

Ένας από τους βασικούς κινητήριους μοχλούς για όλα αυτά είναι η συνθετική βιολογία, μια ανησυχητική πρακτική, που χρησιμοποιεί την τελευταία λέξη της τεχνολογίας για να “ξαναγράψει και να αναδομήσει φυσικά συστήματα, ώστε να παρέχει τεχνητά υποκατάστατα”. Το 2012, σε ένα συνέδριο στο Μπρίστολ, ειπώθηκε ότι η συνθετική βιολογία “θα μπορούσε να γίνει η κινητήρια δύναμη της εθνικής οικονομίας” και η κυβέρνηση την ανακήρυξε σε κορυφαία ερευνητική προτεραιότητα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δώσει 3,3 εκατομμύρια λίρες στο πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, μόνο και μόνο για να “ευαισθητοποιήσει το κοινό” προάγοντας την πρακτική. Η λογική αυτού του είδους της επιστήμης έχει ως πρωταρχικό της σκοπό την επίτευξη του ελέγχου πάνω στο οτιδήποτε.

Περιορίζουν τη γνώση, η οποία θα μπορούσε να αποκτηθεί μέσα από άγριες σχέσεις αλληλεπίδρασης και αλληλεξάρτησης, μέσα σε ένα αποκομμένο σύμπαν εμμονικών μετρήσεων και αντικειμενοποίησης, διαχωρίζοντας με αλαζονεία κομμάτια από το όλον, που νοηματοδοτούνται από αυτό, λες και τα πάντα είναι απλά μια μηχανή, που μπορεί να αποσυναρμολογηθεί.

Αυτή η επιστημονική παράδοση είναι στενά συνδεδεμένη με την κοσμοθεωρία, που αναδύθηκε στα πρώτα στάδια του εμπορικού καπιταλισμού, η οποία επιδίωξε και ακόμα επιδιώκει να προσαρμόσει τις μορφές της ζωής σε μια τροχιά κερδοφορίας, αιτιολόγησης της κυριαρχίας και καταστροφής του ζωντανού κόσμου και να εφαρμόσει έναν “ματσό” υπερ-ορθολογισμό, περιφρονητικό προς οτιδήποτε εύθραυστο και οργανικό, από το οποίο εξαρτώνται όλα τα είδη. Αυτή τη στιγμή, φυτικά και ζωικά γονίδια αναλύονται και βελτιστοποιούνται, προκειμένου να ταιριάξουν σε παραγωγικά πρότυπα και να δημιουργηθεί νέα ιδιωτική ιδιοκτησία μέσα από τις πατέντες. Εκεί, που εμείς μπορεί να βλέπουμε τη μοναδικότητα των φύλλων, των σπόρων, των σώματων και των μυαλών μας και των άλλων πλασμάτων, αυτή η επιστήμη (έστω κι αν δεν ισχύει για κάθε επιστήμονα, τα αποτελέσματα είναι τα ίδια) βλέπει μόνο αντικείμενα χωρίς ζωή για να τα απομονώσει, να τα μελετήσει και να τα θυσιάσει στον βωμό της οικονομικής χρησιμότητας, στο όνομα των χρηματοδοτών τους, που αποκομίζουν οφέλη από αυτήν την άρρωστη και αηδιαστική κοινωνία.

Για παράδειγμα, μπορούμε να δούμε τις σημερινές πιέσεις, σχετικά με τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα στο Ηνωμένο Βασίλειο, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τη βιομηχανία και την κυβέρνηση, για την οποία αυτά τα ερευνητικά ιδρύματα παίζουν σημαντικό ρόλο: όπως συνέβη και στο παρελθόν με τις έρευνες πάνω στην βιοτεχνολογία των καλλιεργειών, που πραγματοποιήθηκαν από το πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, χάρη στο Long Ashton Research Station, επιστήμονες σαν τον Gary Foster γνωρίζουν πολύ καλά τους κινδύνους των γενετικά τροποποιημένων γονιδίων, σε περίπτωση που “διαρρεύσουν στον φυσικό κόσμο” (και πάλι, με τα δικά του λόγια), αλλά, προφανώς,  τα λεφτά και το κύρος, που φέρνει η μαεστρία τους, αξίζουν περισσότερο από τις δικές μας ασήμαντες ζωές. Πριν από μία δεκαετία, το πρώτο κύμα δοκιμών σε γενετικά τροποποιημένα γονίδια επιβραδύνθηκε εδώ, μετά από επίμονες πιέσεις και καταστροφές καλλιεργειών. Σήμερα, το σαμποτάζ συνεχίζεται από την Ολλανδία ως τις Φιλιππίνες και άλλοι σαν εμάς επίσης δεν θα συναινέσουν σε αυτές τις εξελίξεις ή στους παράγοντές τους, μέσα από την αδράνεια.

Είναι απαραίτητο να επιτεθούμε στο νέο κύμα των εγκαταστάσεων των αποκαλούμενων επιστημών της “ζωής”, στη ρίζα τους (σε αυτούς που τις σχεδιάζουν, σε αυτούς που τις κατασκευάζουν) και όχι απλά να ασκούμε κριτική στα πιο γνωστά προϊόντα της έρευνάς τους. Διότι, για αυτά τα ιδρύματα, όλη η γνώση γίνεται μία ακόμα ευκαιρία ελέγχου και εκμετάλλευσης, διευρύνοντας έτσι ένα σύστημα, που στην πραγματικότητα, εκμηδενίζει και μηχανοποιεί τη ζωή και όλη της την ομορφιά.  Στο εξωτερικό, η εξαφάνιση φυτών και ζώων, καθώς και οι πολλαπλάσιες αλλεργίες και δυσανεξίες, ήδη αποδίδονται στα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα. Με τη βιομηχανία της βιοτεχνολογίας να εξαπολύει τα τέρατά της, ειδικά στα εδάφη του παγκόσμιου νότου, όπου πατενταρισμένοι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι πρέπει να επαναγοράζονται κάθε χρόνο, ασκώντας ασφυκτικό έλεγχο, θα χρειαστούν ολόκληρες γενιές μέχρι να φανούν οι επιπτώσεις στους απείρως πολύπλοκους ιστούς της ζωής, οι οποίοι εξελίχθηκαν για εκατομμύρια χρόνια. Δηλαδή, πριν οι πολιτισμένες κουλτούρες αρχίσουν να τους χειραγωγούν εντατικά, ακόμα και στη νανοκλίμακα σήμερα.

Με τη συνθετική βιολογία κινούμαστε γρήγορα προς ένα μέλλον, όπου ακόμα και οι μορφές ζωής “μέσα στη φύση” θα είναι προϊόντα εργαστηριακών πειραμάτων και δεν θα απομένει τίποτα, που να μην είναι κατασκευασμένο σε κάποιο σημείο αυτής της διαδρομής από ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα του επιστημονικού ολοκληρωτισμού. Για προφανείς λόγους, ως άνθρωποι, που στρέφονται ενάντια στους νόμους και την κυριαρχία, χρησιμοποιώντας κάτι παραπάνω από λέξεις, στεκόμαστε επίσης αντίθετοι στους νέους αστυνομικούς ελέγχους και ελέγχους ταυτοποίησης, που γίνονται εφικτοί μέσα από την εγκληματολογία, τη βιομετρική κλπ. και στην εισαγωγή της χρήσης τους στην κοινωνική φυλακή της εποχής της πληροφορίας (κινητή λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων, συστήματα αναγνώρισης προσώπου, λήψη DNA κλπ. – ακόμα δεν μας έχουν σταματήσει όμως). Και αυτή δεν είναι η μοναδική βρετανική επιχείρηση της Vinci, σε αυτόν τον προσοδοφόρο τομέα.

Έχουν, επίσης, αναλάβει τις μελλοντικές επεκτάσεις των τμημάτων επιστήμης, τεχνολογίας και μηχανικής, στο πανεπιστήμιο του Swansea. Σε αυτήν τη δουλειά θα συνεργαστούν με την εταιρία Whitehead, τον γείτονά τους στο εταιρικό πάρκο του Vantage, η οποία είναι επίσης, πλέον, στο στόχαστρό μας. Αυτό θα είναι το αποτέλεσμα, όσο η κοινωνία μπαίνει στη σειρά για να πραγματώσει τις φαντασιοπληξίες της δεσποτικής επιστήμης, τα όνειρά της, που είναι οι εφιάλτες μας. Τι λέτε, λοιπόν, για αυτά τα “πλεονεκτήματα”, που αυτοί οι υψηλής τεχνολογίας οργανισμοί θέλουν να μας πουλήσουν, τα οποία βασίζονται στην μαζική κατανάλωση ενέργειας και εξαγωγής πόρων, στην εξουσία, που έχει μια μια απρόσιτη κάστα ειδικών να παρεμβαίνει στο περιβάλλον μας, στην εξημέρωση άγριων περιοχών και στο βασανισμό των άλλων ζώων;

Μας υπόσχονται πρόοδο της (ανθρώπινης) υγείας, του φαγητού και της τεχνολογίας, περιθάλπτοντας την ψευδαίσθηση ότι η επιστήμη μπορεί να επισκευάσει όλη τη ζημιά, που προκαλεί ο κυρίαρχος τρόπος ζωής. Περιμένουν από μας να ξεχάσουμε όλες τις αρρώστιες, τις διαταραχές και τους καρκίνους, που προκαλούνται από τη βιομηχανική παραγωγή, την παγκοσμιοποιημένη μαζική κοινωνία, τους ψυχικά και σωματικά άρρωστους κατοίκους και τους τοξικούς χώρους δουλειάς ενός πολιτισμού, που στρέφεται όλο και περισσότερο σε αυτά τα εργαστήρια. Περιμένουν από εμάς να ξεχάσουμε πως η αγροτική μονοκαλλιέργεια οδήγησε σε μια αντι-θρεπτική διατροφή με βολικά και με μικρή περιεκτικότητα ενέργειας τρόφιμα με αυξανόμενο κόστος για τη γη, ενώ τα ποικίλα, άγρια φυτικά και ζωικά είδη, με τα οποία συνυπήρχαμε, εξολοθρεύονται από τη συνεχή επέκταση και μόλυνση του συστήματος. (Η δουλειά της Vinci είναι εξαιρετικό παράδειγμα.)

Περιμένουν από εμάς να ξεχάσουμε πως είναι ακριβώς η πρόοδος των πολύπλοκων τεχνολογικών συστημάτων, που γεννάει την εξάρτησή μας από τους σχεδιαστές και τους παραγωγούς τους, την αποξένωση από τους εαυτούς μας, τη γη ως σύνολο και του ενός από τον άλλον σε προσωπικό επίπεδο και την αυξάνουσα αποτελεσματικότητα στην επίτευξη των στόχων των κυρίαρχων της κοινωνίας: εξουσία και κέρδος, μέσω της δυστυχίας και της εκμετάλλευσης, σπρώχνοντας την πλανητική οικολογία στην κατάρρευση. Η αρρώστια είναι ο ίδιος ο πολιτισμός, συμπεριλαμβανομένων και των ψεύτικων λύσεων στα χρόνια προβλήματα του, αποδυναμώνοντας την επιβίωση τόσο των ανθρώπινων όσο και των ζωικών πληθυσμών, μια απαράδεκτη παραβίαση της θέλησής μας να ζήσουμε ελεύθεροι.

Διαλέγοντας την άμεση δράση από την απόγνωση, δηλώνουμε τη συμμετοχή μας σε έναν μητροπολιτικό πόλεμο χαμηλής έντασης, που βρίσκεται στα πρώτα του στάδια σε όλο το Μπρίστολ, ενάντια στα πολλά πρόσωπα του συστήματος, με πέτρες, μπογιές ή φωτιά και με σχέδια, συζητήσεις και καθημερινές αρνήσεις· κάποιες φορές σχεδόν ανεπαίσθητες, κάποιες άλλες καταστροφικές. Στις άσχημες πόλεις της Αγγλίας και στην έντονα διαχειρίσιμη ύπαιθρο, μια αποφασισμένη μειοψηφία εξεγερμένων και εραστών της άγριας ζωής, περνούν σποραδικά στην επίθεση: κάποιοι χτυπώντας ανώνυμα, κάποιοι σχηματίζοντας ομάδες για ένα χτύπημα και κάποιοι έχοντας δοκιμάσει την ανοιχτή πρόταση της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας, όχι μόνο στα νοτιοδυτικά, αλλά και στο Νότινγκχαμ, στο Καίμπριτζ, το Λονδίνο και τώρα τη Γλασκώβη.

Τα πάντα για μας παίζονται και δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο. Στην πορεία για να επανακτήσουμε τη βούλησή μας και για να βρούμε συντρόφους στην εξέγερση, οι μεθόδους μας θα συμπεριλαμβάνουν την ατίθαση σύγκρουση, χωρίς παύση και διαπραγματεύσεις και πολλά άλλα, διαλύοντας αυτήν την άθλια, πολιτισμένη τάξη, με μια ευρεία ποικιλία πειραματισμών και με όλην την έκταση της φαντασίας μας. Η καταστροφή είναι άλλη μια αναπόσπαστη πλευρά της δημιουργίας (και το αντίστροφο) και όχι το αντίθετό της, πλέον είμαστε σίγουροι γι’ αυτό. Η εξέγερσή μας θα μπορούσε να είναι και μόνο αυτοσκοπός μπροστά σε αυτήν τη ζωή, την οποία μας μεγάλωσαν να ζούμε, όμως πάει πέρα από το να έχει απλά το χαρακτήρα της αντίδρασης. Λειτουργεί σταθεροποιώντας το ότι παίρνουμε ήδη πίσω πράγματα στις πρόσωπο με πρόσωπο συναντήσεις μας και στο μυαλό μας. Ανοίγει χώρο πιθανοτήτων για νέες και δυνατές σχέσεις, που έχουν επιλεχθεί από συνειδητά άτομα, με επίγνωση όλων των μορφών ζωής, μέσω της ενεργούς αποδυνάμωσης των επικρατούσων λειτουργιών. Μέχρι εκείνο το σημείο κατάρρευσης, όπου αυτό που θα ακολουθήσει, θα είναι εκτός κοινωνικής κλίμακας ελέγχου και άρα, πέρα από την κοινωνία. Η απελευθέρωση δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από την τάση προς αγριότητα.

Στο διεθνές και εγχώριο πεδίο μάχης, μεταξύ της αναρχίας και της κυριαρχίας, υπάρχουν τόσο νίκες, όσο και απώλειες, κάποιες από τις οποίες ξέρουμε και κάποιες άλλες όχι. Έχοντας αυτό στο μυαλό μας, ξεκινάμε τη νέα χρονιά γιορτάζοντας την απελευθέρωση του Braulio Duran (ενός αμετανόητου οικοαναρχικού, που κρατούνταν από το Μεξικανικό κράτος) τον περασμένο Οκτώβριο, μονολότι βγήκε στην ευρύτερη κοινωνία-φυλακή. Όταν ανακαλύπτουμε την αλληλεγγύη μας σε έναν έγκλειστο σύντροφο μέσα από τα λόγια και τη στάση του, αυτή δεν μειώνεται καθόλου όταν βγαίνει “έξω”, αλλά γεννά νέα πεδία μάχης για τους κοινούς μας στόχους. Όσο για εκείνους, που είναι ακόμα “μέσα”, θυμόμαστε τον σύντροφο της ολικής απελευθέρωσης Adrian Gonzalez, τους αναρχικούς ληστές της Κοζάνης, τον Μπάμπη Τσιλιανίδη και τον Marco Camenisch, του οποίου η αίτηση για αναστολή της ποινής απορρίφθηκε ξανά. Τον σεβασμό μας στους πολεμιστές Mi’kmaq, που συμπλέκονται με τους επιδρομείς του καναδικού κράτους και της πετρελαϊκής βιομηχανίας σε εμπρηστικές συγκρούσεις, μια νέα φάση της ιθαγενικής εξεγερτικότητας και σε εκείνους, που συνεχώς υπερασπίζονται το δάσος Khimki και τη γη του Notre-Dames-Des-Landes από τα αναπτυξιακά έργα της Vinci.

Μια υψωμένη γροθιά πάνω από τους τοίχους της φυλακής για τον Nicola Gai και τον Alfredo Cospito (Πυρήνας Όλγα – FAI/IRF), μέχρι τα κελιά να γίνουν συντρίμμια και οι δεσμοφύλακες στάχτη.

Σημειώνοντας κάτι λυπηρό, το 2013 τελείωσε με το θάνατο του αναρχικού Sebastian Oversluij από θανάσιμο πυροβολισμό στο Σαντιάγο, καθώς προσπάθούσε, μαζί με άλλους, να πάρει πίσω ένα μέρος εκείνων, που οι τράπεζες απομυζούν κάθε μέρα από τους εκμεταλλευόμενους. Ούτε θύμα, ούτε μάρτυρας, εμείς τον βλέπουμε ως κάποιον, που δεν έσκυψε το κεφάλι, δεχόμενος τους κανόνες του συστήματος και είμαστε χαρούμενοι που έχουμε τέτοιους ανθρώπους για συντρόφους. Ακόμα και μέσα σε αυτόν τον ανόητο, παραιτημένο και κυνικό πολιτισμό, κάθε δράση απαιτεί αντίδραση. Όταν ο εχθρός σκοτώνει έναν αντιστεκόμενο, πρέπει να το πληρώνει με κάθε τρόπο. Με αυτόν τον τρόπο, ο αγώνας μας αφήνει πίσω τις άδειες χειρονομίες και εμποδίζει το να περιπέσουν οι νεκροί στη λήθη. Τα καπνισμένα γραφεία δεν επανορθώνουν το αίμα που χύθηκε, αλλά υπενθυμίζουν πως ο ίδιος κοινωνικός πόλεμος δεν τελείωσε και πως η θλίψη μας γεννάει οργή.

Εξεγερμένοι της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας (FAI): Βόρειο Μπρίστολ

Πηγή: Act for Freedom Now!

Καναδάς: Βανδαλισμός χασάπικου (Μόντρεαλ)

 

Το χασάπικο Pere and Fils, στο Μόντρεαλ του Κεμπέκ, έχει τα ψυγεία του χτισμένα μπροστά από τις βιτρίνες του μαγαζιού. Ολόκληρα μη ανθρώπινα, κατεψυγμένα, αποκεφαλισμένα πτώματα και κομμάτια από διάφορα μέλη τους, κρέμονται σε τσιγκέλια, σε κοινή θέα, σε ένα χασάπικο, που βρίσκεται σε μια πολυσύχναστη λεωφόρο, κομμάτι της εμπορικής περιοχής του κέντρου του Μόντρεαλ. Το μπροστινό και το πίσω μέρος του μαγαζιού βανδαλίστηκαν τη νύχτα της 29ης Δεκεμβρίου. Η κλειδαριά και το συρματόπλεγμα της ιδιωτικής πίσω εισόδου κόπηκαν. Υπήρχαν πολλοί μεγάλοι κάδοι, γεμάτοι με διαμελισμένα σώματα και σακούλες σκουπιδιών, που άφηναν πίσω τους ίχνη αίματος στο χιόνι. Παρά τη θερμοκρασία (-30 βαθμοί), η μυρωδιά ήταν πολύ δυνατή. Το να κρύβουν τη σφαγή πίσω από κλειστές πόρτες, είναι παρελθόν γι’αυτούς τους σαδιστές μπάσταρδους… “Αυτές είναι οι φωνές των ΕΞΟΡΓΙΣΜΕΝΩΝ”, γράφτηκε σε αυτήν τη βιτρίνα του ΘΑΝΑΤΟΥ…

Ζήτω το ALF!

Μέχρι να είμαστε όλοι ελεύθεροι!

ALF

Πηγή: Bite Back

Γαλλία: Βανδαλισμοί σε στόχους εκμετάλλευσης ζώων (Λυών, 14/12/2013)

Κατά τη διάρκεια της νύχτας της 14ης Δεκεμβρίου, διάφορες ενέργειες βανδαλισμού πραγματοποιήθηκαν στη Λυών, στη Γαλλία. Πρώτα από όλα, στοχοποιήθηκε το πρακτορείο της Air France. Γράφτηκε “Σταματήστε τη Ζωοτομία” και κολλήθηκαν οι κλειδαριές. Η Air France είναι η πρώτη στον κόσμο εταιρεία που μεταφέρει ζώα σε εργαστήρια πειραμάτων.

Το μεγαλύτερο κατάστημα γουναρικών της πόλης δέχτηκε, επίσης, μια μικρή αλλαγή. “Γούνα=Βασανιστήριο” γράφτηκε στους τοίχους και πετάχτηκε κόκκινη μπογιά σε όλες τις τζαμαρίες. Δυστυχώς, ο συναγερμός μας απέτρεψε από το να προκαλέσουμε μεγαλύτερες ζημιές.

Στη συνέχεια, πήγαμε προς το κέντρο της πόλης και βάλαμε κόλλα σε περίπου 20 κλειδαριές καταστημάτων που πουλάνε γούνα και δερμάτινα προϊόντα.

Τέλος, κατευθυνθήκαμε προς τη λεωφόρο που περιβάλλει την πόλη. Γράφτηκε ένα τεράστιο “Κρέας=Δολοφονία” και “Φουά-γκρα=Βασανιστήριο” για να υπενθυμίσει στους ανθρώπους τη γενοκτονία στην περίοδο των Χριστουγέννων.

Όλες οι ενέργειες, που έγιναν αυτήν τη νύχτα, δε θα σταματήσουν εδώ. Η εκμετάλλευση των ζώων είναι παντού σε αυτήν την κοινωνία και θα πολεμήσουμε μέχρι την τελευταία μας πνοή. Επιπλέον, τον τελευταίο καιρό, υπάρχει στη Γαλλία μια τεράστια αύξηση στις ακροδεξιές πολιτικές. Ο ρατσισμός, ο σεξισμός και η ομοφοβία είναι παντού και οποιοσδήποτε συνεργάζεται με τέτοιες καταπιέσεις, θα στοχοποιείται επίσης.

Καμία ανοχή στην καταπίεση, ζώων ή ανθρώπων.

Πηγή: Bite Back

Ιταλία: Απελευθέρωση 1500 μινκ (Brescia, 08/12/2013)

Τη νύχτα της 8ης Δεκεμβρίου, μπήκαμε στο εκτροφείο μινκ στο Carzago Riviera, στη Brescia.

Η παρουσία πολλών σκυλιών-φυλάκων, δύο φρουρών και συστημάτων ασφαλείας δε μας αποθάρρυνε.

Δημιουργήσαμε ένα πέρασμα για τα μινκ, κόβοντας το φράχτη και κατεδαφίζοντας μερικές προστατευτικές πλάκες.

Από τα κλουβιά αφαιρέσαμε όλες τις ετικέτες με πληροφορίες, που χρησιμοποιούνται για να ανιχνεύουν την ιστορία του κάθε ξεχωριστού ζώου, ιδίως εκείνων των μινκ, που προορίζονται για αναπαραγωγή. Υπήρχαν 4 μινκ σε κάθε μικροσκοπικό κλουβί. Αυτές οι φυλακές, τυλιγμένες στην ομίχλη, κρύβουν τα βάσανα εκατομμυρίων ξεχωριστών ζώων.

Ανοίξαμε και καταστρέψαμε τα κλουβία σε επτά από τις οχτώ αποθήκες. Μας διέκοψε η άφιξη δύο φρουρών, που ξύπνησαν από τις κραυγές των απελευθερωμένων μινκ. Μας κυνήγησαν και μας πυροβόλησαν με τουφέκια, γεμισμένα πιθανότατα με σφαίρες αλατιού.

Τρέχοντας ανάμεσα στις αποθήκες, μεταξύ χιλιάδων μικρών ματιών, που έλαμπαν στο σκοτάδι, υπό την κάλυψη της νύχτας, ξεκινήσαμε τη διαφυγή μας.

Πολλά ζώα είχαν δολοφονηθεί και γδαρθεί. Πολλά από αυτά θα αιχμαλωτιστούν ξανά. Μόνο κάποια θα βρουν την ελευθερία. Πώς μπορείς να έχεις χιλιάδες πράγματα να πεις για την εκμετάλλευση των ζώων και να μην κάνεις μια απλή χειρονομία που οδηγεί στην ελευθερία των ζώων από μέρη που βασανίζονται; Αυτή η απλή πράξη, που ο καθένας μπορεί να την κάνει, είναι μέρος του αγώνα για το ολικό κλείσιμο αυτών των εκτροφείων θανάτου. Αυτός ο αγώνας δεν περιορίζεται στα εκτροφεία, αλλά είναι ενάντια σε όλες τις μορφές εκμετάλλευσης και κυριαρχίας και αυτός είναι ο λόγος που έχουμε επιλέξει την άμεση δράση. Απελευθέρωση, που έρχεται μέσα από το δημοκρατικό και κοινοβουλευτικό θέατρο, με όλες τις πολλές μορφές της αντιπροσώπευσης, του θεάματος και της κοινωνικής ειρήνης, είναι μόνο μια επίφαση αλλαγής ή εκμετάλλευση, που έχει πάρει καινούρια όψη.

Μην περιμένε για την άφιξη μεγαλύτερων κλουβιών, αλλά αντ’ αυτού, καταστρέψετε αμέσως τα κλουβιά που υπάρχουν.

Τα εκτροφεία στην Ιταλία αυξάνονται, μεγαλώνουν και ισχυροποιούνται. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, είναι κρίσιμο να αντισταθούμε στο άνοιγμα νέων εκτροφείων και να κλείσουμε αυτά που έχουν ήδη ανοίξει. Αυτοί οι εκτροφείς δε θα κοιμούνται ήσυχοι το βράδυ. Παρ’ όλα τα μέτρα ασφαλείας, πάντα κάποιος/α θα είναι σε θέση να εισέλθει στα στρατόπεδα συγκέντρωσής τους.

… Σε αυτά τα χιλιάδες μικρά μάτια, που λάμπουν στο σκοτάδι
τρέξτε μινκ τρέξτε …

… Ορίζουμε τη λέξη “τρομοκράτης” …
Ποιος είναι τρομοκράτης, κάποιος που αποφασίζει να απελευθερώσει ζώα, ακόμα κι αν ξέρει πως δε θα επιβιώσουν όλα, αλλά τους δίνει μια ευκαιρία στην ελευθερία ή κάποιος που κλειδώνει τα ζώα σε κλουβιά για να τα αναπαράγει, να τα σκοτώνει και να τα γδέρνει, για να τα μετατρέψει σε γούνινο παλτό; Τα ζώα, που στερούνται την ελευθερία τους, την υποκειμενικότητά τους και την ατομικότητά τους, θα έπρεπε να ζουν ελεύθερα αλλά αντ’ αυτού, περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους κλειδωμένα σε ένα κλουβί και στη συνέχεια, ζωοτομούνται, βασανίζονται, σκοτώνονται, για να γίνουν ένα ζώο εργαστηρίου πάνω στο οποίο θα πειραματιστούν, για να γίνουν ένα απλό εμπόρευμα, ένα προϊόν, ένα γούνινο παλτό, ένα κομμάτι κρέας…

Πηγή: Bite Back

Βανδαλισμοί σε γραφεία της Air France (Γαλλία)

Κατά τη διάρκεια της νύχτας της 9ης Δεκεμβρίου, στο Παρίσι, τρία γραφεία της αεροπορικής εταιρείας δέχτηκαν επίσκεψη. Οι κλειδαριές κολλήθηκαν και τώρα ψεύτικο αίμα και συνθήματα διακοσμούν τα παράθυρα και το πεζοδρόμιο.

Αυτές οι ενέργειες πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια της παγκόσμιας εβδομάδας δράσης κατά της Air France. Πράγματι, η Air France – KLM είναι ο μεγαλύτερος αερομεταφορέας ζώων, που προορίζονται για εργαστήρια ζωοτομίας, συμπεριλαμβανομένου του HLS, κάτι που δεν χρειάζεται πια καμία σύσταση.

Με τις ενέργειες αυτές θέλαμε να δείξουμε την υποστήριξή μας προς την εκστρατεία ”Air Souffrance / Gateway To Hell”, αλλά και να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα προς τη σκατένια εταιρεία, που είναι η Air France, ότι είναι καιρός να σταματήσουν να μεταφέρουν ζώα στην κόλαση.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να μισήσει κανείς αυτήν την κερδοσκοπική εταιρεία:

– Η μεταφορά μη ανθρώπινων ζώων για να βασανιστούν

– Οι «επιστροφές» των λεγόμενων (από τη ρατσιστική και καπιταλιστική μας κυβέρνηση) λαθρομεταναστών

– Η καταστροφή του πλανήτη μας, που προκαλείται από τις αεροπορικές μεταφορές

– Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν τους εργαζομένους (ρατσισμός, σχέδια απολύσεων…)

Κόψτε τις σχέσεις σας με το εργαστήριο της βιομηχανίας των ζώων ή αλλιώς, θα επιστρέψουμε.

Απελευθέρωση των ζώων!

Πηγή: Bite Back

Τσεχία: Απελευθέρωση 300 μινκ (Jihlava)

Στις 21 Νοεμβρίου, μία ομάδα του ALF Βοημίας μπήκε στον χώρο μια φάρμας εκτροφής μινκ, κοντά στην πόλη Jihlava και απελευθέρωσε 300 μινκ, δίνοντάς τους μια ευκαιρία για πραγματική ζωή.

Η δράση ήταν επιτυχής, παρά το καλό σύστημα ασφαλείας. Κοντά στην έξοδο γράψαμε «Σταμάτα ή θα πεθάνεις-ALF».

Ο αγώνας για τα δικαιώματα των ζώων θα συνεχιστεί…

ALF Βοημίας

Πηγή: Bite Back

Η.Π.Α.: Πειραγμένες συσκευασίες λαδιού από μινκ

Σε μια καλά συντονισμένη δράση τη δεύτερη εβδομάδα του Νοεμβρίου, 263 βάζα λαδιού από μινκ Kiwi, τα οποία πωλούνται σε αλυσίδες φαρμακείων και σε μεγάλα καταστήματα, αλλοιώθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ευτυχώς για εμάς, η Kiwi δε χρησιμοποιεί ταινία ασφαλείας. Κάθε βάζο ανοίχτηκε και προστέθηκε μια μικρή ποσότητα κυανικού οξέος. Στη συνέχεια, επανατοποθετήθηκαν στα ράφια του Wal-Mart, του CVS, του Walgreens και σε άλλα καταστήματα.

Το λάδι από μινκ είναι ένα υποπροϊόν φροντίδας δέρματος μιας από τις πιο σκληρές βιομηχανίες σε αυτόν τον πλανήτη. Τα μινκ στα εκτροφεία γουνοφόρων ζώων στριμώχνονται συχνά μέχρι και έξι σε ένα κλουβί για όλην τους τη ζωή, περιμένοντας τον βίαιο θάνατο την περίοδο γδαρσιμάτων, ο οποίος μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: με σπάσιμο του λαιμού τους ή σε θάλαμο αερίων με μονοξείδιο του άνθρακα.

Εκείνοι, που χρησιμοποιούν αυτό το προϊόν, δε θα πεθάνουν όπως τα ζώα, που βρίσκονται σε κλουβιά στα εκτροφεία γουνοφόρων ζώων. Το κυανικό οξύ θα προκαλέσει σοβαρό έγκαυμα και φθορά σε όποιο δερμάτινο προϊόν εφαρμοστεί.

Η εμπλοκή της Kiwi στο εμπόριο γούνας δεν θα είναι πλέον ανεκτή.

Πηγή: Bite Back