Ιταλία: Απελευθέρωση πουλιών από κλουβιά κυνηγών

Υπάρχει ένας τρόπος κυνηγιού, όπου τα θύματα δεν είναι μόνο αυτά, που χτυπιούνται από τις σφαίρες του όπλου, αλλά και αυτά που πιάνονται από θηροφύλακες και στη συνέχεια, δίνονται σε κυνηγούς, ώστε να μείνουν κλειδωμένα για πάντα μέσα σε ένα κλουβί και μετατρέπονται σε σκλάβους από τους απαγωγείς τους.

Κυνηγώντας από σταθερή θέση, μέσα από μια καλύβα, ο κυνηγός σαν πραγματικός δειλός παραμένει κρυμμένος, περιμένοντας τη λεία του, ενώ γύρω του σε ακτίνα λίγων μέτρων, τοποθετούνται πουλιά κλειδωμένα σε κλουβιά, σε κλαδιά και σε θάμνους.

Αυτά τα φτωχά πουλιά δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να σκέφτονται την απόδραση. Όταν δεν χρησιμοποιούνται για κυνήγι, κρατούνται μέσα στο σκοτάδι και συχνά, υποβάλλονται σε έναν αγωνιώδη θάνατο. Κάθε χρόνο, νέα πουλιά παγιδεύονται, το απελπισμένο τραγούδι τους, αληθινή κραυγή για βοήθεια, προσελκύει άλλα πουλιά εντός του βεληνεκούς του όπλου του δειλού κυνηγού, που τα πυροβολεί για να διασκεδάσει με την αγωνία και τον θάνατό τους.

Λένε ότι είναι ευγενές άθλημα… Μια επιβεβαίωση της κυριαρχίας των ειδών, μια συνέχιση της βίας εναντίον των αδύναμων και ανυπεράσπιστων.

Τη νύχτα μεταξύ 1 και 2 Νοεμβρίου, θελήσαμε να δώσουμε ελευθερία σε 18 άτομα, που βρίσκονταν σε κλουβιά κοντά σε δύο καλύβες, σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων η μία από την άλλη,  κοντά στην πόλη Renate, στην επαρχία Monza και Brianza.

Τα πρώτα κλουβιά, φτιαγμένα από τον κυνηγό, βρίσκονταν στην οροφή της καλύβας, αλλά κάποια άλλα ήταν τοποθετημένα πολύ ψηλά πάνω σε δέντρα κι έτσι, έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε σκάλα και ένα εργαλείο με τρεις γάντζους, σαν αυτά που χρησιμοποιούνται για το όργωμα του εδάφους σε κήπους, προκειμένου να φτάσουμε τα κλουβιά και να τα καταστρέψουμε, επιτρέποντας έτσι στους φυλακισμένους να δραπετεύσουν.

Υπήρχαν 5 κλουβιά, αλλά καταφέραμε να ανοίξουμε μόνο 3 από αυτά, ένα άνοιξε εν μέρει (ελπίζουμε ότι τα πουλιά κατάφεραν να δραπετεύσουν από την τρύπα που καταφέραμε να ανοίξουμε). Τα κλουβιά, που ήταν τοποθετημένα υπερβολικά ψηλά για να τα φτάσουμε, υποχρεωθήκαμε να τα αφήσουμε άθικτα, με απελπισμένα πουλιά μέσα. Ήταν επώδυνο να πρέπει να τα εγκαταλείψουμε και ελπίζουμε να έχουμε κι άλλη ευκαιρία να τα σώσουμε ή τουλάχιστον, ότι το τέλος τους θα είναι γρήγορο και ανώδυνο.

Η δεύτερη καλύβα είχε μέσα σκλάβους. Κόψαμε το λουκέτο, μπήκαμε και πήραμε τα κλουβιά με τα πουλιά. Τα πήγαμε σε ένα φυσικό πάρκο, όπου το κυνήγι απαγορεύεται και τους δώσαμε την ελευθερία τους.

Tο να τα βλέπουμε να πετάνε τη νύχτα της απελευθέρωσής τους και το να ακούμε τη μουσική από το φτερούγισμά τους, καθώς πετούσαν ελεύθερα μέσα στο δάσος, ήταν μια μεγάλη χαρά και αποτελεί πάντα μεγάλη ικανοποίηση το να καταστρέφονται τα κλουβιά, που λίγη ώρα νωρίτερα ήταν η φυλακή τους.

ALF

Πηγή: Bite Back

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *